இராமதேவர் - பூஜாவிதி
ஆதியென்ற மணிவிளக்கை அறி வேணும்
சோதியென்ற துய்யவெளி மார்க்க மெல்லாஞ்
நீதியென்ற பரஞ்சோதி ஆயி பாதம்
வேதியென்ற வேதாந்தத் துள்ளே நின்று
போகாமல் நின்ற தோரையா நீதான்
ஆகாம லானந்த வல்லி யாலே
வாகாமல் வாலையுடை மூலத் தாலே
சாகாமல் சாகுமடா இந்த மூலஞ்
முக்கோண மூசுழிதற் கோண மாகி
நாற்கோண நாலுவரை நயந்து காக்க
தீக்கோணத் திக்குதிசை யிருந்த மாயம்
தாக்கோண விட்டகுறை வந்த தென்றால்
சித்தான மூன்றெழுத்துச் செயலாஞ் சோதி
முத்தான லட்சவுரு செபிக்கச் சித்தி
வித்தான வித்தையடா முட்டும் பாரு
சத்தான அதன்கருவும் சிலையில் வைத்துச்
கேளப்பா பலிகொடுத்துப் பூசை செய்து
வாளப்பா சுடுகாட்டின் சாம்பல் தன்னில்
ஆளப்பா அடியற்று மரண மாகி
காணப்பா கண்மணியே வீழ்வான் பாவி
இன்னமின்னங் கண்முன்சோ தனையு மாகும்
அன்னமின்னா அகிற்கட்டை தேவ தாரம்
வன்னமின்னார் பேர்சொல்லி நசியென் றேதான்
சன்னமின்னா மரத்தடியி லிருந்து கொண்டு
அடித்தமுளை பிடுங்கிவைத் திறுக்கிப் போடு
தொடுத்தமுதல் நாலாநாள் கண்டு தானுந்
விடுத்தபின்பு விடமேறிக் கருவிப் போகும்
தடுத்துவிடு நகரத்தி லடித்துப் பாரு
ஆமப்பா அடிதரிசிங் களத்தி லானால்
வீமப்பா வெளிதிறந்து சொன்னேன் பாரு
சோமப்பா சுத்தியுடன் தலையும் மூழ்கிச்
தாமப்பா சத்தியமே சொன்னேன் பாரு
தானென்ற மூலமுடன் சித்தி பண்ணு
ஆனென்ற அண்டர் பதியெட்டு மாடும்
கோனென்ற கோடு சித்துக் கணத்திலாடுங்
வானென்ற அட்டமியிற் செய்ய நன்று
யோகியா யாவதற்கீ துனக்குச் சொன்னேன்
யோகிகளா யேகாந்த வல்லி யாட்கிங்
தாகிகளாயத் தாயுடைய கிருபை யாலே
மோகிகளால் மூலபூசா விதிபத் தாலே
(முடிந்தது)
0 comments:
Post a Comment