கச்சியப்ப சிவாச்சாரியார் அருளிய கந்த புராணம் - பகுதி 1

கச்சியப்ப சிவாச்சாரியார் அருளிய கந்த புராணம்

பாயிரம்
1. விநாயகர் காப்பு	1-5
2. கடவுள் வாழ்த்து	6- 30
3. அவையடக்கம்	31-59
4. ஆற்றுப்படலம்	51-89
5. திருநாட்டுப்படலம்	90 - 146
6. திருநகரப் படலம்	147- 270
7. பாயிரப்படலம்	271 -352

உற்பத்திக் காண்டம்
1. திருக்கைலாசப் படலம்	353 - 374
2. பார்ப்பதிப் படலம்	375 - 410
3. மேருப்படலம்	411 - 491
4. காமதகனப் படலம்	492 - 601
5. மோன நீங்கு படலம்	602 - 636
6. தவங்காண் படலம்	637 - 669
7. மணம் பேசு படலம்	670 - 689
8. வரைபுனை படலம்	690 - 725

1.பாயிரம்

உ
செந்திலாண்டவன் துணை / திருச்சிற்றம்பலம்

1. விநாயகர் காப்பு (1-5)

1	திகட சக்கரச் செம்முக மைந்துளான் சகட சக்கரத் தாமரை நாயகன் அகட சக்கர வின்மணி யாவுறை விகட சக்கரன் மெய்ப்பதம் போற்றுவாம்.	1
2	உச்சியின் மகுட மின்ன வொளிர்தர நூதலி னோடை வச்சிர மருப்பி னொற்றை மணிகொள் கிம்புரி வயங்க மெய்ச்செவிக் கவரி தூங்க வேழமா முகங்கொண் டுற்ற கச்சியின் விகட சக்ர கணபதிக் கன்பு செய்வாம்.	2

சுப்பிரமணியர் காப்பு

3

மூவிரு முகங்கள் போற்றி முகம்பொழி கருணை போற்றி ஏவருந் துதிக்க நின்ற விராறுதோள் போற்றி காஞ்சி மாவடி வைகுஞ் செவ்வேள் மலரடி போற்றி யன்னான் சேவலு மயிலும் போற்றி திருக்கைவேல் போற்றி போற்றி.

3

நூற் பயன்

4

இந்திர ராகிப் பார்மே லின்பமுற் றினிது மேவிச் சிந்தையி னினைந்த முற்றிச் சிவகதி யதனிற் சேர்வர் அந்தமி லவுணர் தங்க ளடல்கெட முனிந்த செவ்வேற் கந்தவேள் புராணந் தன்னைக் காதலித் தோது வோரே.

4

வாழ்த்து

5

வான்முகில் வழாது பெய்க மலிவளஞ் சுரக்க மன்னன் கோன்முறை யரசு செய்க குறைவிலா துயிர்கள் வாழ்க நான் மறை யறங்க ளோங்க நற்றவம் வேள்வி மல்க மேன்மைகொள் சைவ நீதி விளங்குக வுலக மெல்லாம்.

5

ஆகத் திருவிருத்தம் - 5

2. கடவுள் வாழ்த்து (6- 30)

சிவபெருமான்

6	திருவந்த தொல்லைப் புவனத்தொடு தேவர் போற்றிப் பெருவந் தனைசெய் தறிதற்கரும் பெற்றி யெய்தி அருவந் தனையு முருவத்தையு மன்றி நின்றான் ஒருவன் றனது பதந்தன்னை யுளத்துள் வைப்பாம்.	1
7	ஊனாகி யூனு ளுயிராயுயிர் தோறு மாகி வானகி யான பொருளாய்மதி யாகி வெய்யோன் தானாகி யாண்பெண் ணுருவாகிச் சராச ரங்கள் ஆனான் சிவன்மற் றவனீள்கழற் கன்பு செய்வாம்.	2

வேறு

8	பிறப்பது மிறப்பதும் பெயருஞ் செய்கையும் மறப்பது நினைப்பதும் வடிவம் யாவையுந் துறப்பது மிமையும் பிறவுஞ் சூழ்கலாச் சிறப்புடை யரனடி சென்னி சேர்த்துவம்.	3
9	பூமலர் மிசைவரு புனித னாதியோர் தாமுணர் வரியதோர் தலைமை யெய்தியே மாமறை முதற்கொரு வடிவ மாகியோன் காமரு செய்யபூங் கழல்கள் போற்றுவாம்.	4
10	பங்கயன் முகுந்தனாம் பரமென் றுன்னியே தங்களி லிருவருஞ் சமர்செய் துற்றுழி அங்கவர் வெருவர வங்கி யாயெழு புங்கவன் மலரடி போற்றி செய்குவாம்.	5
11	காண்பவன் முதலிய திறமுங் காட்டுவான் மாண்புடை யோனுமாய் வலிகொள் வான்றொடர் பூண்பதின் றாய்நயம் புணர்க்கும் புங்கவன் சேண்பொலி திருநடச் செயலை யேத்துவாம்.	6

சிவசத்தி

12

செறிதரு முயிர்தொறுந் திகழ்ந்து மன்னிய மறுவறு மரனிட மரபின் மேவியே அறுவகை நெறிகளும் பிறவு மாக்கிய இறைவிதன் மலரடி யிறைஞ்சி யேத்துவாம்.

7

விநாயகக் கடவுள்

13

மண்ணுல கத்தினிற் பிறவி மாசற எண்ணிய பொருளெலா மௌ¤தின் முற்றுறக் கண்ணுத லுடையதோர் களிற்று மாமுகப் பண்ணவன் மலரடி பணிந்து போற்றுவாம்.

8

வைரவக் கடவுள்

14	பரமனை மதித்திடாப் பங்க யாசனன் ஒருதலை கிள்ளியே யொழிந்த வானவர் குருதியு மகந்தையுங் கொண்டு தண்டமுன் புரிதரு வடுகனைப் போற்றி செய்குவாம்.	9
15	வெஞ்சினப் பரியழன் மீது போர்த்திடும் அஞ்சனப் புகையென வால மாமெனச் செஞ்சுடர்ப் படிவமேற் செறித்த மாமணிக் கஞ்சுகக் கடவுள்பொற் கழல்க ளேத்துவாம்.	10

வீரபத்திரக்கடவுள்

16

அடைந்தவி யுண்டிடு மமரர் யாவரும் முடிந்திட வெருவியே முனிவர் வேதியர் உடைந்திட மாமக மொடியத் தக்கனைத் தடிந்திடு சேவகன் சரணம் போற்றுவாம்.

11

சுப்பிரமணியக் கடவுள்

17	இருப்பரங் குறைத்திடு மெ·க வேலுடைப் பொருப்பரங் குணர்வுறப் புதல்வி தன்மிசை விருப்பரங் கமரிடை விளங்கக் காட்டிய திருப்பரங் குன்றமர் சேயைப் போற்றுவாம்.	12
18	சூரலை வாயிடைத் தொலைத்து மார்புகீன் டீரலை வாயிடு மெ·க மேந்தியே வேரலை வாய்தரு வௌ¢ளி வெற்பொரீஇச் சீரலை வாய்வரு சேயைப் போற்றுவாம்.	13
19	காவினன் குடிலுறு காமர் பொன்னகர் மேவினன் கடிவர விளியச் சூர்முதல் பூவினன் குடிலையம் பொருட்கு மாலுற ஆவினன் குடிவரு மமலற் போற்றுவாம்.	14
20	நீரகத் தேதனை நினையு மன்பினோர் பேரகத் தலமரும் பிறவி நீத்திடுந் தாரகத் துருவமாந் தலைமை யெய்திய ஏரகத் தறுமுக னடிக ளேத்துவாம்.	15
21	ஒன்றுதொ றாடலை யொருவி யாவிமெய் துன்றுதொ றாடலைத் தொடங்கி ஐவகை மன்றுதொ றாடிய வள்ளல் காமுறக் குன்றுதொ றாடிய குமரற் போற்றுவாம்.	16
22	எழமுதி ரைப்புனத் திறைவி முன்புதன் கிழமுதி ரிளநலங் கிடைப் முன்னவன் மழமுதிர் களிறென வருதல் வேண்டிய பழமுதிர் சோலையம் பகவற் போற்றுவாம்.	17
23	ஈறுசேர் பொழுதினு மிறுதி யின்றியே மாறிலா திருந்திடும் வளங்கொள் காஞ்சியிற் கூறுசீர் புனைதரு குமர கோட்டம்வாழ் ஆறுமா முகப்பிரா னடிகள் போற்றுவாம்.	18

திருநந்திதேவர்

24

ஐயிரு புராணநூ லமலற் கோதியுஞ் செய்யபன் மறைகளுந் தெரிந்து மாயையான் மெய்யறு சூள்புகல் வியாத னீட்டிய கையடு நந்திதன் கழல்கள் போற்றுவாம்.

19

திருஞானசம்பந்தமூர்த்திசுவாமிகள்

25

பண்டைவல் வினையினாற் பாயு டுத்துழல் குண்டரை வென்றுமுன் கூடல் வைகியே வெண்டிரு நீற்றொளி விளங்கச் செய்திடு தண்டமிழ் விரகன்மெய்த் தாள்கள் போற்றுவாம்.

20

திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள்

26

பொய்யுரை நூல்சில புகலுந் தீயமண் கையர்கள் பிணித்துமுன் கடல கத்திடு வெய்யகற் றோணியாய் மிதப்ப மேற்படு துய்யசொல் லரசர்தா டொழது போற்றுவாம்.

21

சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள்

27

வறந்திடு ª£ய்கைமுன் னிரம்ப மற்றவண் உறைந்திடு முதலைவந் துதிப்ப வன்னதால் இறந்திடு மகன்வளர்ந் தெய்தப் பாடலொன் றறைந்திடு சுந்தர னடிகள் போற்றுவாம்.

22

மாணிக்கவாசக சுவாமிகள்

28

கந்தமொ டுயிர்படுங் கணபங் கம்மெனச் சிந்தைகொள் சாக்கியர் தியங்க மூகராய் முந்தொரு மூகையை மொழிவித் தெந்தைபால் வந்திடு மடிகளை வணக்கஞ் செய்குவாம்.

23

திருத்தொண்டர்கள்

29

அண்டரு நான்முகத் தயனும் யாவருங் கண்டிட வரியதோர் காட்சிக் கண்ணவாய் எண்டகு சிவனடி யெய்தி வாழ்திருத் தொண்டர்தம் பதமலர் தொழது போற்றுவாம்.

24

சரசுவதி

30

தாவறு முலகெலாந் தந்த நான்முகத் தேவுதன் றுணைவியாய்ச் செறிந்த பல்லுயிர் நாவுதொ றிருந்திடு நலங்கொள் வாணிதன் பூவடி முடிமிசைப் புனைந்து போற்றுவாம்.

25

ஆகத் திருவிருத்தம் - 30

3. அவையடக்கம் (31-59)

31

இறைநில மெழுதுமு னிளைய பாலகன் முறைவரை வேனென முயல்வ தொக்குமால் அறுமுக முடையவோ ரமலன் மாக்கதை சிறியதோ ரறிவினேன் செப்ப நின்றதே.

1

வேறு

32	ஆன சொற்றமிழ் வல்ல வறிஞர்முன் யானு மிக்கதை கூறுதற் கெண்ணுதல் வான கத்தெழும் வான்கதி ரோன்புடை மீனி மைப்ப விரும்பிய போலுமால்.	2
33	முன்சொல் கின்ற முனிவட நூறெரீஇத் தென்சொ லாற்சிறி யேனுரை செய்தலான் மென்சொ லேனும் வௌ¤ற்றுரை யேனும்வீண் புன்சொ லேனு மிகழார் புலமையோர்.	3
34	சிந்து மென்பு சிரம்பிறை தாங்கினோன் மைந்த னாதலின் மற்றவன் றானுமென் சந்த மிலுரை யுந்தரிப் பானெனாக் கந்த னுக்குரைத் தெனிக் கதையினை.	4
35	வெற்றெ னத்தொடுத் தீர்த்து வௌ¤ற்றுரை முற்று மாக மொழிந்தவென் பாடலிற் குற்ற நாடினர் கூறுப தொல்லைநூல் கற்று ணர்ந்த கலைஞரல் லோர்களே.	5
36	குற்ற மேதெரி வார்குறு மாமுனி சொற்ற பாவினு மோர்குறை சொல்வரால் கற்றி லாவென் கவிவழு வாயினும் முன்று நாடிவல் லோருய்த் துரைக்கவே.	6

வேறு

37	குறைபல மாமதி கொளினு மன்னதால் உறுபய னோக்கியே யுலகம் போற்றல்போற் சிறியவென் வௌ¤ற்றுரை சிறப்பின் றாயினும் அறுமுகன் கதையிதென் றறிஞர் கொள்வரே.	7
38	நாதனா ரருள்பெறு நந்தி தந்திடக் கேரதிலா துணர்சனற் குமரன் கூறிட வாதரா யணமுனி வகுப்ப வோர்ந்துணர் சூதனோ தியதுமூ வாறு தொல்கதை.	8
39	சொல்லிய புராணமாந் தொகையு ளீசனை அல்லவர் காதைக ளனையர் செய்கையுள் நல்லன விரித்திடு நவைகண் மாற்றிடும் இல்லது முகமனா லெடுத்துக் கூறுமே.	9
40	பிறையணி சடைமுடிப் பிரான்றன் காதைகள் இறையுமோர் மறுவில யாவு மேன்மையே மறைபல சான்றுள வாய்மை யேயவை அறிஞர்க ணாடியே யவறறைக் காண்கவே.	10
41	புவியின ரேனையர் புராணந் தேரினுஞ் சிவகதை யுணர்கில ரென்னிற் றீருமோ அவர்மய லரசனை யடைந்தி டாரெனில் எவரெவ ராக்கமு மினிது போலுமால்.	11
42	மங்கையோர் பங்குடை வான நாயகற் கிங்குள பலபுரா ணத்துள் எ·கவேற் புங்கவன் சீர்புகழ் புராண மொன்றுள தங்கதி லொருசில வடைவிற் கூறுகேன்.	12
43	புதுமயி லூர்பரன் புராணத் துற்றிடாக் கதையிலை யன்னது கணித மின்றரோ அதுமுழு தறையவெற் கமைதற் பாலதோ துதியுறு புலமைசேர் சூதற் கல்லதே.	13
44	காந்தமா கியபெருங் கடலும் கந்தவேள் போந்திடு நிமித்தமும் புனிதன் கண்ணிடை ஏந்தல்வந் தவுணர்கள் யாரு மல்வழி மாய்ந்திட வடர்த்தது மற்றுங் கூறுகேன்.	14

வேறு

45	ஏதி லாக்கற்ப மெண்ணில சென்றன ஆத லாலிக் கதையு மனந்தமாம் பேத மாகுமப் பேதத்தி னுள்விரித் தோது காந்தத்தி னுண்மையைக் கூறுகேன்.	15
46	முன்பு சூதன் மொழிவட நூற்கதை பின்பி யான்றமிழ்ப் பெற்றியிற் செப்புகேன் என்ப யன்னெனி லின்றமிழ்த் தேசிகர் நன்பு லத்தவை காட்டு நயப்பினால்*.(பாடபேதம்*-நயப்பரோ)	16
47	தோற்ற மீறின்றித் தோற்யி சூர்ப்பகைக் கேற்ற காதைக் கெவன்பெய ரென்றிடின் ஆற்று மைம்புலத் தாறுசென் மேலையோர் போற்று கந்த புராணம் தென்பதே.	17
48	பகுதி கொண்டிடு பாக்களி னத்திலுண் மிகுதி கொண்ட விருத்தத் தொகைகளால் தொகுதி கொண்டிடு சூர்கிளை சாய்த்தவன் தகுதி கொண்ட தனிக்கதை சாற்றுகேன்.	19
49	செந்த மிழ்க்கு வரம்பெனச் செப்பிய முந்து காஞ்சியின் முற்றுணர் மேலவர் கந்த னெந்தை கதையினை நூன்முறை தந்தி டென்னத் தமிய னியம்புகேன்.	19
50	வெம்பு சூர்முதல் வீட்டிய வேற்படை நம்பி காதையை நற்றமிழ்ப் பாடலால் உம்பர் போற்ற வுமையுடன் மேவிய கம்பர் காஞ்சியிற் கட்டுரைத் தேனியான்.	20

ஆகத் திருவிருத்தம் - 50
- - -

4. ஆற்றுப்படலம் (51-89 )

51	செக்கரஞ் சடைமுடிச் சிவனுக் கன்பராய்த் தக்கவ ரறிஞர்க டவத்தர் செல்வராய்த் தொக்கவர் யாரும்வாழ் தொண்டை நாட்டினின் மிக்கதோ ரணியிய லதுவி ளம்புகேன்.	1
52	சந்தர மாயவன் றுயிலு மாழிபோல் இந்திர னூர்முகி லியாவு மேகியே அந்தமில் கடற்புன லருந்தி யார்த்தெழீஇ வந்தன வுவரியின் வண்ண மென்னவே.	2
53	பார்த்தென துலகடும் பரிதி யென்னொடும் போர்த்தொழில் புரிகெனப் பொங்கு சீற்றத்தால் வேர்த்தெனப் பனித்துவௌ¢ ளெயிறு விள்ளநக் கார்த்தென வெதடித் தசனி கான்றவே.	3
54	சுந்தர வயிரவத் தோன்றன் மீமிசைக் கந்தடு களிற்றுரி கவைஇய காட்சிபோல் முந்துறு சூன்முகில் முழுது முற்றுற நந்தியம் பெருவரை மீது நண்ணிய.	4

வேறு

55	வாரை கான்றநித் திலமென வாலிகண் மயங்கச் சீரை கான்றிடு தந்திரி நரம்பெனச் செறிந்த தாரை கான்றவோ ரிருதுவி னெல்லையுந் தண்பால் வீரை கான்றிடு தன்மைய தாமென மேகம்.	5
56	பூட்டு கார்முகந் தன்னொடுந் தோன்றிய புயல்வாய் ஊட்டு தண்புன னந்தியங் கிரிமிசை யுகுத்தல் வேட்டு வக்குலத் திண்ணனார் மஞ்சனம் விமலற் காட்டு கின்றதோர் தனிச்செயல் போன்றுள தன்றே.	6
57	கல்லென் பேரிசைப் புனன்மழை பொழிதலாற் கானத் தொல்லும் பேரழல் யாவையு மிமைப்பினி லொளித்த வெல்லுந் தீஞ்சல மருவுமிக் காருக்கு வியன்பார் செல்லுங் காலையி லங்கண்வீற் றிருப்பரோ தீயோர்.	7
58	தேக்கு தெண்டிரைப் புணரிநீர் வெம்மையைச் சிந்தி ஆக்கி வாலொளி யுலகில்விட் டெகலால் அடைந்தோர் நீ¦க்க ரும்வினை மாற்றிநன் னெறியிடைச் செலுத்திப் போக்கின் மேயின் தேசிகர்ப் பொருவின புயல்கள்.	8
59	கழிந்த பற்றுடை வசிட்டன திருக்கையாக் கவிஞர் மொழிந்த நந்தியம் பெருவரை மொய்த்தசூல் முகில்கள் பொழிந்த சீதநீர் பொற்புறு சாடியிற் பொங்கி வழிந்த பாலெனத் திசைதொறு மிழிந்தன மன்னோ.	9
60	சீல மேதகு பகரதன் வேண்டலுஞ் சிவன்றன் கோல வார்சடைக் கங்கையம் புனலினைக் குன்றின் மேலை நாள்விட வந்தென நந்திவீழ் விரிநீர் பாலி யாறெனும் பெயர்கொடு நடந்தது படிமேல்.	10
61	வாலி தாகிய குணத்தினன் வசிட்டனென் றுரைக்குஞ் சீல மாமுனி படைத்ததோர் தேனுவின் றீம்பால் சால நீடியே தோல்லைநாட் படர்ந்திடு தன்மைப் பாலி மாநதிப் பெருமையான் பகர்வதற் கௌ¤தோ.	11
62	எய்யும் வெஞ்சிலைப் புளிஞரை எயிற்றியர் தொகையைக் கைய ரிக்கொடு வாரியே சிறுகுடி கலக்கித் துய்ய சந்தகில் பறித்துடன் போந்தது தொன்னாள் வெய்ய சூப்படை வான்சிறை கவர்ந்துமீண் டதுபோல்.	12
63	காக பந்தரிற் கருமுகிற் காளிமங் கஞலும் மாக நீள்கரி யாவையுங் குழுவொடும் வாரிப் போகன் மேயின மேற்றிசைப் புணரியுண் டமையா மேக ராசிகள் குணகடல் மீதுசெல் வனபோல்.	13
64	குவட்டு மால்கரிக் குருகுதே ரரிபுலிக் குவையுண் டுவட்டி யுந்திடு திரைப்புனல் மதூகநல் லுழிஞ்சில் கவட்டி னோமைசாய்த் தாறலை கள்வரூர் கலக்கித் தெவிட்டி வந்தது பாலையுட் கொண்டிடு செருக்கால்.	14
65	காலை வெம்பகல் கதிரவன் குடதிசைக் கரக்கும் மாலை யாமம்வை கறையெலாஞ் செந்தழல் வடிவாய் வேலை யும்பரு கியவெழும் வெம்மைபோய் விளிந்து பாலை காண்கிலா வாரியின் பெருமையார் பகர்வார்.	15
66	குல்லை மாலதி கொன்றைகா யாமலர்க் குருந்து முல்லை சாடியே யானிரை முழுவது மலைத்து மெல்ல மற்றவை நீந்தலுங் கரைக்கண்விட் டுளதால் தொல்லை மாநதி யான்வழித் தோன்றிய தொடர்பால்.	16
67	சுளையு டைப்பல வாசினி பூகமாந் துடவை உளைம லர்ச்சினை மருதமோ டொழிந்தன பிறவுங் களைத லுற்றுமாட் டெறிந்தது கண்ணகன் குடிஞை அளவின் மிக்குறு பாணிபெற் றதற்கவை யரிதோ.	17
68	இலைவி ரித்துவெண் சோறுகால் கைதையு மெழுதுங் கலைவி ரித்திடு பெண்ணையுங் களைந்திடுங் களைபோய் அலைவி ரித்திடு கடல்புக வொழுகுமா றனந்தன் தலைவி ரித்துழி யுடனௌ¤த் தன்னதோர் தகைத்தால்.	18
69	கொங்கு லாமலர்க் கொன்றைகூ விளைகுர வுழிஞை பொங்கு மாசுணந் தாதகி பாடலம் புன்னை துங்க மார்திருத் தலைமசைக் கொண்டுறுந் தொடர்பால் எங்க ணாயகன் றன்னையு மொத்ததவ் விருநீர்.	19
70	கொலைகொள் வேன்மற வீரர்த மிருக்கையிற் குறுகாச் சிலையும் வாளடு தண்டமுந் திகிரிவான் படையும் நிலவு சங்கமுங் கொண்டுசென் றடல்புரி நீரால் உலக மேழையு முற்பக லயின்றமா லொக்கும்.	20
71	தேன்கு லாவிய மலர்மிசைப் பொலிதரு செயலால் நான்க வாமுகந் தொறுமறை யிசையோடு நணுகிக் கான்கு லாவிய கலைமரை மான்றிகழ் கவினால் வான்கு லாமுல களிப்பவ னிகர்க்குமால் வாரி.	21
72	மீது போந்திரி சங்கைவிண் ணிடையின்மீ னோடும் போத லாயுற வீசலாற் சலமிகும் புலனால் தீதின் மாக்களைச் செறுத்தலா லளித்திடுஞ் செயலாற் காதி காதல னிகர்க்குமாற் கன்னிமா நீத்தம்.	22
73	தெழித்த மால்கரி யினங்கட மெயிற்றினாற் சிதையக் கிழித்த பேரிறால் சொரிந்ததேன் கிரியுள வெல்லாங் கொழித்து வந்துற வணைதரும் பாலியின் கொள்கை கழித்த நீர்க்கங்கை யமுனையைக் கலந்தெனத் தோன்றும்.	23
74	சங்க மார்த்திடத் திரையெழ நதியுறுத் தகைமை அங்கம் வெம்பினை பனிக்கதி ரல்லைநீ யழலோய் இங்கு வாதிளைத் தேகுதி யெனக்கர மெடுத்தே பொங்கும் வாய்விடா விரவியை விளிப்பது போலும்.	24
75	வேத மேமுதல் யாவையு முணர்கினு மேலாம் ஆதி வானவன் கறைமிடற் றிறையென வறியாப் பேதை மாக்கட முணர்வென வலைந்து பேர்கின்ற சீத நீரெலாந் தௌ¤தலின் றாயது சிறிதும்.	25
76	செம்பொன் மால்வரை யல்லன கிரிகளுந் திசையும் உம்பர் வானமுந் தரணியுந் துளங்கவந் துறலால் எம்பி ரான்முனம் வருகென நதிகளோ டெழுந்த கம்பை மாநதி யொத்தது கரைபொரு பாலி.	26
77	உதிரு கின்றசிற் றுண்டிகொண் டொலிபுனற் சடைமேல் மதுரை நாயகன் மண்சுமந் திட்டமா நதியின் முதிரு முத்தமிழ் விரகன தேடென மொய்ம்மீன் எதிர்பு குந்திடப் போவது பாலியா மியாறு.	27

வேறு

78	மாசறத் துளங்கு துப்பு மரகதத திடைவந் தென்னப் பாசடை நடுவட் பூத்த பங்கயத் தடாகம் யாவுந் தேசுடைத் தரங்க நீத்தச் செலவினாற் சிதைந்த மன்னோ பேசிடிற் சிறுமை யெல்லாம் பெருமையா லடங்கு மன்றோ.	28
79	வளவயன் மருத வைப்பின் வாவியங் கமலம் யாவுங் கிளையொடும் பறித்து வா£க் கேழுறப் பொலிந்த தோற்றம் விளைதரு பகையிற் றோலா வெவ்வழற் சிறுமை நோக்கிக் களைதலைப் புரிந்து பற்றிப் பெயர்ந்தெனக் காட்டிற் தன்றே.	29
80	திரைகட னீத்தரங் கொண்மூ வினத்தொடு சேண்போய் நோக்கித் தரையிடை யிழிந்து சென்று தன்பொருள் கொடுபோந் தென்னப் பரதவ ரளவர் வாரிப் படுத்தமீ னுப்பின் குப்பை இருபுடை யலைத்து வௌவி யேகிய தெறிநீர்ப் பாலி.	30
81	பாரிடை யினைய பண்பிற் படர்ந்திடு பாலி யந்தத் தாருயி ரனைத்துந் தத்த மருவினைக் கமைத்த நீராற் சேருறு கதிக ளென்ன* மரபினிற் றிறமே யென்னத் தாருவின் கிளைக ளென்னத் தனித்தனி பிரிந்த தன்றே.	31

( * சர்வ சங்கார காலத்தில் எல்லா வுயிர்களும் ஒடுங்குங்கால்,
தத்தம் வினைக்கு அமைந்த கதிகளை அடையும் என்பது நூற்றுணிபு )

82	கால்கிளர் கின்ற நீத்தங் கவிரிதழ்க் கலசக் கொங்கைச் சேல்கிளர் கரிய வுண்கட் டிருநுதல் மிழற்றுந் தீஞ்சொல் மேல்கிளர் பரவை யல்குன் மெல்லிய லறன்மென் கூந்தல் மால்கிளர் கணிகை மாதர் மனமெனப் போயிற் றாமால்.	32
83	பாம்பளை புகுவ தேபோற் பாய்தரு பரவைத் தெண்ணீர் தூம்பிடை யணுகு மாற்றாற் சொன்முறை தடைசெய் வோரில் தாம்புடை பெயரா வண்ணந் தலைத்தலை தள்ளு மள்ளர் ஏம்பலோ டார்க்கு மோதை யுலகெலா மிறுக்கு மாதோ.	33
84	பணையொலி யிரலை யோதை பம்பையின் முழக்க மங்கட் கிணையொலி மள்ள ரார்ப்புக் கேழ்கிளர் தரங்க நன்னீர் அணையொலி யவற்றை வானத் தார்ப்பொலிக் கவனி தானும் இணையொலி காட்டிற் றோவென் றெண்ணுவார் விண்ணுளோரும்.	34
85	இயல்புகுங் களிநல் யானை யினந்தெரிந் தெய்து மாபோல் கயல்புகுந் துலவுஞ் சின்னீர்த் தடமபுகுங் காமர் காவின் அயல்புகுங் கோட்ட கத்தி னகம்புகு மார்வத் தொடி வயல்புகுங் களிப்பு நீங்கா மாக்களின் மயங்கு மாதோ.	35
86	எங்கணு நிறைந்து வேறோ ரிடம்பிறி தின்மை யாகச் சங்கமா யீண்டு மள்ளர் தாங்குபல் லியமு மார்ப்பப் பொங்கிய நகரந் தோறும் புறமெலாம் வளைந்த நீத்தம் அங்கண்மா ஞாலஞ் சூழு மளககரை நிகர்த்த தாமே.	36
87	மாறடு மள்ள ருய்ப்ப மருதத்தி னிறைந்து விஞ்சி ஏறிய நார மீட்டு மிருங்கட னோக்கிச் சென்ற வேறுகொள் புலனை வென்றோர்* மேலைநன் னெறியுய்த் தாலுந் தேறிய வுணர்வி லாதோர் செல்வுழிச் செல்வ ரன்றே.	37

( * புலனை வெல்லுதல் - மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி என்னும்
ஐம்புலன்களின் வழியே மனத்தைச் செலுத்தாமல்அடக்கித் தன்
வசப்படுத்தல்.)

81	வாளெனச் சிலைய தென்ன வால்வளை யென்னத் தெய்வக் கோளெனப் பணிக ளென்னக் குலமணி குயிற்றிச் செய்த மீளிவெஞ் சரங்க ளென்ன வேலென மிடைந்து சுற்று நாளெனப் பிறழு மீன்க ணடவின நார மெங்கும்.	38
89	மாண்டகு பொய்கை தோறும் வயறொறு மற்று மெல்லாம் வேண்டிய வளவைத் தன்றி மிகுபுனல் விலக்கு கின்ற ஆண்டகை மள்ளர் தம்பா லமைந்திடுங் காலை யெஞ்சி ஈண்டிய வெறுக்கை வீசும் இடைப்படு வள்ள லொத்தார்.	39

ஆகத் திருவிருத்தம் - 89
- - -

5. திருநாட்டுப்படலம் (90 - 146)

90	அவ்வியல் பெற்றிடு மாற்றன் மள்ளர்கண் மைவரு கடலுடை மங்கை தன்னிடை மெய்வளங் கொள்வதை வேண்டி யந்நிலச் செய்விக ணாடியே யினைய செய்குவார்.	1
91	சேட்டிளந் திமிலுடைச் செங்க ணேற்றொடுங் கோட்டுடைப் பகட்டினம் விரவிக் கோன்முறை காட்டினர் நிரைபட வுழுப காசினி பூட்டுறு பொலன்மணி யாரம் போலவே.	2
92	காற்றினு மனத்தினுங் கடுமை சான்றன கோற்றொழில் வினைஞர்தங் குறிப்பிற் செல்லுவ ஏற்றினஞ் சேறலு மிரிந்த சேலினம் பாற்றின மருளவிண் படர்ந்து பாயுமால்.	3
93	சால்வளை தரவுழும் வயலிற் றங்கிய வால்வளை யினம்வெரீஇ யலவன் மாப்பெடைச் சூல்வளை புகுவதங் கறிஞர் சூழ்விலைக் கோல்வளை மகளிர்பாற் கூட்ட மொத்ததே.	4
94	உலத்தொடு முறழ்புயத் துழவர் பொன்விளை புலத்தினும் வியத்தகு வயலிற் போக்கிய வலத்திடைப் பிறழ்மணி வேள்வி யாற்றிடும் நிலத்திடைப் பிறந்தமின் னிகர்க்கும் நீர்மைய.	5
95	நாறுசெய் குநர்சிலர் நார நீர்வயல் ஊறுசெய் குநர்சில ரொத்த பான்மையிற் சேறுசெய் குநர்சிலர் வித்திச் செல்லுநீர்க் காறுசெய் குநர்சில ரளப்பின் மள்ளரே.	6
96	குச்செனப் பரிமிசைக் குலாய கொய்யுளை வைச்செனத் தளிர்த்தெழு நாற்றின் மாமுடி அச்செனப் பதித்தனர் கடைஞ ராவியா நச்சின மகளிரை நினைந்து நைந்துளார்.	7
97	வாக்குறு தேறலை வள்ள மீமிசைத் தேக்கின ருழவர்தந் தெரிவை மாதரார் நோக்குறு மாடியி னுனித்து நோக்கினர் மேக்குறு காதலின் மிசைதன் மேயினார்.	8
98	வாடுகின் றார்சிலர் மயங்கி நெஞ்சொடு மூடுகின் றார்சில ருயிர்க்கின் றார்சிலர் பாடுகின் றார்சிலர் பணிகின் றார்சிலர் ஆடுகின் றார்சிலர் நறவ மார்ந்துளார்.	9
99	அந்தரப் புள்ளடு மளிக டம்மொடும் வந்தடுத் தவரொடு மயக்கு தேறலை இந்திரத் தெய்வத மிறைஞ்சி வாமமாந் தந்திரக் கிளைஞர்போற் றாமு மேயினார்.	10
100	விள்ளுறு நாணினர் விரகத் தீயினர் உள்ளுறு முயிர்ப்பின ருலையு நெஞ்சினர் தள்ளுறு தம்முணர் வின்றிச் சாம்பினார் கள்ளினு முளதுகொல் கருத்த ழிப்பதே.	11
101	பளிக்கறை யன்னதோர் படுகர்ப் பாங்கினுந் தளிர்ப்புறு செறுவினுந் தவறுற் றேகுவார் தௌ¤ப்பவ ரின்மையி னெறியிற் சென்றிலர் களிப்பவர் தமக்குமோர் கதியுண் டாகுமோ.	12
102	இன்னன பற்பல வியற்றி யீண்டினர் உன்னருந் தொல்லையி லுணர்வு வந்துழிக் கன்னெடுந் திரள்புயக் கணவ ரேவலில் துன்னின ரவரோடுந் துவன்றிச் சூழ்ந்துளார்.	13
103	மள்ளர்தம் வினைபுரி மழலைத் தீஞ்சொலார் கள்ளுறு புதுமணங் கமழும் வாலிதழ் உள்ளுறு நறுவிரை யுயிர்த்து வீசிய வௌ¢ளிய குமுதமென் மலரின் மேவுமே.	14
104	நட்டதோர் குழுவினை நடாத தோர்குழு ஒட்டலர் போலநின் றொறுத்த லுன்னியே அட்டன ராமென வடாத வான்களை கட்டனர் வேற்றுமை யுணருங் காட்சியார்.	15
105	ஏயின செயலெலா மியற்றி வேறுவே றாயிடை வேண்டுவ தமைய வாற்றியே மாயிரும் புவிமிசை மகவைப் போற்றிடுந் தாயென வளர்த்தனர் சாலி யீட்டமே.	16
106	மன்சுடர் கெழுமிய வயிர வான்கணை மின்சுடர் தூணியின் மேல கீழுறத் தன்சுடர் பொலிதரச் செறித்த தன்மைபோற் பொன்சுட ரிளங்கதிர் புறத்துக் கான்றவே.	17
107	பச்சிளங் காம்புடைப் பணையின் மீமிசை வச்சிரத் தியற்றுமோ ரிலைகொள் வான்படை உச்சிமே லுறநிறீஇ யொருங்கு செய்தெனக் குச்சுறு சாலிமென் கதிர்கு லாவுமால்.	18
108	சுற்றுறு ப·றலைச் சுடிகை மாசுணம் பெற்றுறு குழவிகள் பெயர்த லின்றியே முற்றுறு நிவப்பொடு முறையி னிற்றல்போ நெற்றுறு பசுங்கதிர் நிமிர்தல் மிக்கவே.	19
109	மையுறு கணிகையர் மகிழ்நர் வந்துழிப் பொய்யுறு மளியெனப் பயனில் புன்கதிர் கையுறு முவகையாற் பணியுங் கற்பினோர் மெய்யுறு பரிவென விளைந்து சாய்ந்தவே.	20
110	மாலுறு பொன்னகர் மருவு மன்னற்குப் பாலுறு தீம்பதம் பலவு மார்த்தியே மேலுறு சாலியின் விளைவு நோக்கியே கோலிநின் றரிந்தனர் குழாங்கொண் மள்ளரே.	21
111	அரிந்திடு சுமைகளா லவனிப் பேருடல் நெரிந்திடச் சேடனு நௌ¤ந்து நீங்கிடத் தெரிந்திடும் போர்கள்சே ணளவுஞ் சேறலால் விரிந்திடு கதிர்சுலா மேரு வாயவே.	22
112	ஏற்றொடு பகட்டின மிசைத்துப் போருரு மாற்றினர் வலமுறை திரித்து வாழ்த்தொலி சான்றினர் பரனொடு தமது தெய்வதம் போற்றினர் மீமிசை பொலிகென் றோதுவார்.	23
113	தொங்கலம் பூமுடித் தொழுவர் போரினை அங்குறப் படுத்துவை யகற்றி யாக்கிய பொங்கழிப் பதடிகள் புறத்து வீசியே எங்கணு நெற்குவை யியற்று வாரரோ.	24
114	களப்படு கைவலோர் கால்க ளான்முகந் தளப்புறு நெற்குழா மவற்றுண் மன்னவற். குளப்படு கடன்முறை யுதவி மள்ளருக் களித்தனர் வேண்டிய தனைய நாட்டுளோர்.	25
115	சொற்குவை வழிபடப் புகழிற் றோன்றுதம் மிற்குவை வேண்டுவ தேவி யெஞ்சிய நெற்குவை குரம்பையி னிரப்பு வித்தனர் பொற்குவை யரிந்தனர் பொதிவித் தென்னவே.	26
116	தலத்திடை வேறிடத் தொதுங்குந் தண்ணிய குலத்திடைப் பிறந்தவர் கூட்ட மாமென நலத்திடை வந்திடு முதிரை நல்வளம் நிலத்திடை யொருசிறை விளையு நீரவே.	27
117	பிறப்பதும் வளர்வதும் பின்னர் மூப்புவந் திறப்பதும் வைகலு முலகி லேய்ந்தெனச் சிறப்புட னடுவதும் பருவஞ் செய்வதும் மறுப்பதுந் தொகுப்பது முலப்பின் றாயவே.	28
118	முழவொல விண்ணவர் முதல்வற் காக்குறும் விழவொலி கிணையொலி விரும்பு மென்சிறார் மழவொலி கடைசியர் வள்ளைப் பாட்டொலி உழவொலி யல்கலு முலப்பு றாதவே.	29
119	காலுற நிமிர்ந்திடு காமர் சோலையும் நீலமுங் கமலமு நிறைந்த பொய்கையும் ஆலையங் கழனியும் கநங்கற் காயுத சாலைக ளிவையெனச் சாற்ற நின்றவே.	30
120	நெறியிடை யொழுகலா விழுதை நீரரை மறலிதன் னகரிடை வருத்தல் போலுமால் குறைபடத் துணித்தவண் குவைசெய் கன்னலை அறைபடு மாலைக ளிடையிட் டாட்டலே.	31
121	ஏறுகாட் டியதிற லிளைஞ ரெந்திரங் கூறுகாட் டியகழை யழுங்கக் கோறலுஞ் சாறுகாட் டியதரோ யாதுந் தம்மிடை ஊறுகாட் டினர்க்கலால் உலோப ரீவரோ.	32
122	மட்டுறு கழையினும் வலிதிற் கொண்டபின் இட்டகொள் கலங்களி னிருந்த தீம்புனல் தொட்டிடு கடலெனத் தொன்று மன்னவை அட்டதோர் புகைமுகி லளாவிற் றொக்குமே.	33
123	கூடின தேனிசை யிளமென் கோகிலம் பாடின மயில்சிறை பறைய டித்தன வாடின வஞ்சிதந் தலைய சைத்திடா நாடின பாதவம் புகழ்வ நாரையே.	34
124	காசொடு நித்திலப் பொதியுங் காட்டியே பாசடை மாதுளை சினையிற் பைங்குயில் பேசிட நிற்பன பெறீஇயர் வம்மென வீசுதல் கருதியே விளித்தல் போன்றவே.	35
125	சித்திரக் கதலிமா வருக்கைத் தீங்கனி துய்த்திட வரும்பய னுதவுந் தோற்றத்தால் உத்தம முதலிய குணத்தி னோங்கிய முத்திறத் தவர்கொடை மொழிய நின்றவே.	36
126	வீசுகால் பொரவசை விசும்பிற் றாழைகள் தேசுலாம் பரிதிமெய் தீண்டுஞ் செய்கைய காசினி தன்கையாற் கலைவெண் டிங்கள்போல் மாசுறா வகைதுடைத் திடுதல் மானுமே.	37
127	வாசநீள் பொதும்பரின் மைந்தர் மாதர்கள் காசுநூன் மேகலை பரியக் கைவளை பூசலிட் டலமரப் புணருஞ் செய்கைகண் டாசைமிக் கழுங்குவ பிரிந்த அன்றிலே.	38
128	கானுலா நந்தன வனமுங் காரென வானுலாந் தண்டலை மருங்கும் வைகலும் வேனிலா னன்னவர் மகளிர் மேயினார் ஊனுலாங் குரம்பையு ளுயிருற் றென்னவே.	39
129	அசும்புறு மகன்புன லறாத சூழலின் விசும்புற வோச்சிய விரைமென் றாதினாற் பசும்பொனிற் குயிற்றிய பதியிற் றூபிகைத் தசும்பெலாம் வௌ¢ளிய தாக்குந் தாழையே.	40
130	உற்றிட வரிதவ ணுழவர் நீத்ததார் சுற்றிடுந் தாண்மிசை யிடறுஞ் சூல்வளை தெற்றிடும் பூங்கொடி புடைக்குஞ் சேலினம் எற்றிடுந் தேம்பழ மிழுக்குந் தேன்களே.	41
131	கானிமிர் கந்திகள் கான்ற பாளைமேன் மீனினம் பாய்தலுஞ் சிதறி வீழ்வுறா வானதோர் மருதவைப் படையுந் தன்மைய வானுறு தாரகை வழுக்கிற் றொக்குமால்.	42
132	மாகுல வல்லியின் மஞ்ஞை யாடல்போல் கோகில மார்தருக் குழத்தி னூசன்மேற் பாகுல வின்சொலார் பணிக்கு மெல்லிடைக் காகுலம் பிறர்கொள மகிழ்வி னாடுவார்.	43

வேறு

133	ஊசலுற்றவர் குழைக்குடைந் திடுதலா லுவரை வீச லொப்பன வாடுதல் கிளிமொழி வெருவிப் பேச லொப்பன வீழ்ந்திலர் பிழைத்ததீ தென்னா ஏச லொப்பன கோகிலப் பறவைக ளிசைத்தல்.	44
134	கூர்ப்புக் கொண்டகட் கொடிச்சியர் குளிர்புனங் காப்போர் ஆர்ப்புக் கொண்டுகை விசைத்தெறி மணிக்கல்வந் தணையச் சார்ப்புக் கொண்டதஞ் சிறகரால் விலக்கியத் தடத்துப் பார்ப்புக் கொண்டுகொண் டெழுவன தோலடிப் பறவை.	45

வேறு

135	கடற்பரு கியமுகில் பெய்யுங் காட்சிபோல் அடற்பெரு மேதிக ளனைத்தும் புக்குராய்த் தடப்பனல் வறிதெனப் பருகித் தம்முலைக் குடத்திழி பாலினாற் குறையைத் தீர்க்குமே.	46
136	பாட்டிய லளிமுரல் பதுமக் கோயிலில் நாட்டிய நிமலன்மு னந்தி நீரிடை மாட்டிய பல்பெருஞ் சுடரை மானுமாற் கோட்டுயர் தடந்தொறுங் குவளை பூத்தவே.	47
137	கலனிடைத் தருவதுங் கானத் துள்ளதும் பொலனுடைப் பொருப்பிடைப் பொருளு மல்லது நலனுடை நாட்டவர் நயதத லின்றிய்ந் நிலனிடைப் பொருள்பகர் வழக்க நீத்ததே.	48
138	யாழ்க்கையர் பொருநருக் கிறைவ ரேழிசை வாழ்க்கைய ரளவையின் வகுத்த பாடலைக் கேட்குநர் நன்றென மருப்புக் கிம்புரிப் பூட்கைக ளுதவுவார் பொதுவி றோறுமே.	49
139	கஞ்சிதேய்ப் புண்டகில் கமழும் பூந்துகில் வஞ்சிதேய்ப் புண்டன மருங்கு லாரடி பஞ்சிதேய்ப் புண்டன பணியத் தாக்கலாற் குஞ்சிதேய்ப் புண்டன குமரர் கூட்டமே.	50
140	அன்றிலம் பெடைகளை யணுகி யன்னைகேள் நன்றென வினையின்மே னடந்த நாயகர் இன்றுவந் திடுவரிங் கெமபொ ருட்டினால் ஒன்றுநீ யிரங்க்லென் றுரைக்கின் றார்சிலர்.	51
141	ஆடியல் கருங்கணுஞ் சிவப்புற் றங்கமும் வாடுவ தாகியே மதன வேர்வுறாக் கூடிய மகளிருங் குமரர் தங்களை ஊடிய மகளிரு முலப்பின் றாயினார்.	52
142	அகனமர் கணிகைய ரடிகள் சூடியே முகனுறு முவகையான் முயங்கி யன்னவர் நகனுறு குறிகொளீஇ நாளுங் காமநூல் தகைமைசெய் காளையர் தொகுதி சான்றதே.	53
143	வாளைக ளிகல்புரி வயலும் வாலியும் பாளையொ டுற்பலம் பதும நாறுமால் வேளயர் தடங்கணார் விரைமென் றாளினை காளையர் குஞ்சியுங் காரமு நாறுமால்.	54
144	சேவக மணைவன கரிகள் சேனைகள் காவக மணைவன கலைகள் புள்ளினம் பூவக மணைவன பொறிவண் டாயிடைப் பாவக மணைவன பாட லாடலே.	55
145	ஆடக மாமதி லம்பொற் கோபுரம் நீடிய மண்டப நெறிகொ ளரீவணம் பாடலொ டாடிடம் பிறவும் பாலிநன் னாடுள பதிதொறு நண்ணி யோங்குமே.	56
146	தெண்டிரை யுலகினிற் சீர்பெற் றோங்கிய மண்டல மெங்கணு மதிக்க நின்றதோர் தொண்டைநன் னாட்டணி சொல்லி னாமினித் தண்டமிழ் வளநகர்த் தன்மை கூறுவாம்.	57

ஆகத் திருவிருத்தம் - 146
- - -

6. திருநகரப் படலம் (147- 270 )

147	மாவுல கெங்கு மலர்த்தட மாகத் தாவறு சீர்புனை தண்டக நாடே மேவிய கஞ்சம தாவதின் மேவும் தேவினை யொத்தது சீர்பெறு காஞ்சி.	1
148	பூக்கம லத்துறை புங்கவன் மாயோன் பாங்குறை தேவர்பல் லாணடிசை பரவ ஓங்கிய புள்ளின மூர்ந்தவ ணுறலால் ஆங்கவர் மவு மரும்பத மாமே.	2
149	இன்னிய றேர்தரு மிந்திரன் முதீலா மன்னிய வானவர் மற்றுளர் யாருந் துன்னின ராயிடை சூழந்துறை செயலாற் பொன்னக ரென்று புகன்றிட லாமால்.	3
150	கின்னரர் சித்தர் தெரீஇயத னாலத் தந்நிக ரில்லவர் தம்பதி போலும் பன்னக வேந்தர் பராயின ருறலால் அன்னவர் தம்பதி யாகிய தன்றே.	4
151	எண்டிசை காவலர் யாவரு மீண்டப் பண்டவர் பெற்ற பதங்களை மானும் மண்டல மார்சுடர் மற்றைய வுறலால் அண்டமு மாகிய தப்பதி யென்பார்.	5
152	இப்படியாவரு மெதிய திறனால் ஒப்பன போல வுரைத்திட லொப்போ அப்பதி யேயத னுக்கிணை யன்றிச் செப்பரி தாற்பிற சீர்கெழு காஞ்சி.	6
153	மறைமுத லோர்தனி மாவி னிழற்கீர் உறைதரு காஞ்சி தனக்குல கெல்லாம் பெறுமய னாதியர் பெற்றிட வன்னான் நிறுவிய தொன்னக ரோநிக ராமே.	7
154	மேயதொல் லூழியில் வேலைக ளேழுந் தூயத னெல்லை சுலாவுற நிற்றல் ஆய பரஞ்சுட ராங்குள தாயும் மாயைகள் சுற்றிய மன்னுயி ரொக்கும்.	8

வேறு

155	பாழி மால்வரை யெறிதிரை வையகம் பலவும் வாழு மண்டங்கள் சிற்றுரு வமைந்துவந் தென்னச் சூழு நேமியம் புள்ளின முதலிய சுரங்கும் ஆழி நீத்தம் தொத்தது மதிற்புறத் தகழி.	9
156	மண்ட லப்பொறை யாற்றுவான் பற்பல வகுத்து முண்ட காசன மீமிசை யிருந்திடு முதல்வன் அண்ட கோளகை தாங்கவோர் சுவர்த்தல மதுவும் பண்டு செய்தெனவோங்கிய நெடுமதிற் பரப்பு.	10
157	சென்று மூவெயி லழலெழ நகைத்தவன் செழும்பொற் குன்று தோளுற வாங்கலு முலகெலாங் குலைந்த அன்று நான்முக னனைத்தையுந் தாங்குகென் றருள நின்ற தென்னவும் பாதலம் புகுந்துமேல் நீண்ட.	11
158	மேக நாட்டிற்கும் விஞ்சையர் நாட்டிற்கும் விண்ணோர் மாக நாட்டிற்கும் மலரய னாட்டிற்கும் மற்றை நாக நாட்டிற்கும் பாதல நாட்டிற்கும் நணுகிப் போக நாட்டிய பொன்மதில் ஆனதப் புரிசை.	12
159	முதிரை வண்ணமா நவமணிக் குவையும்வான் முளைக்குங் கதிரி னெல்லெனும் பொருளுட னேனவுங் காட்டிப் பொதிவ தாகியே முழுவதும் நிரம்புதல் பொருந்தா நிதிய மேயகூ டொத்தது நெடியமா மதிலே.	13
160	நிறையும் வார்கடல் சுற்றிய நேமியும் நேமிக் குறையு ளாகிய கணிப்பிலா வண்டமு மொப்ப சிறையில் வான்கிரி நிரையெனச் செவ்விதிற் கிளர்ந்து மறுகெ லாந்திகழ் மாளிகைப் பத்திசூழ் மதிலே.	14
161	தடுக்கு மாற்றலர் நால்வகைப் படையொடுஞ் சாய முடுக்கும் வாள்கொடு விதிர்த்திடு மெழுவினான் முருக்கும் எடுக்கு மெற்றிடு மெறிந்திடும் விழுங்கிடு மீர்க்கும் படுக்குங் கன்மழை சொரிந்திடும் விற்படை பயிலும்.	15
162	உருக்குஞ் செம்பினை வங்கத்தை யிழுதொடு மோச்சும் வெருக்கொ ணேமிக ளெறிந்திடும் வச்சிரம் வீசி இருக்கும் நின்றிடுங் குப்புறுஞ் செறுநரை யிகலி நெருக்குந் தாழ்ந்திடும் உலகளந் தோனென நிமிரும்.	16
163	பீடு தங்கிய பணைமுர சியம்பிடும் பிடிக்குங் கோடு மார்த்திடுந் துடிகளு மொலித்திடுங் கொட்புற் றாடும் மீயுயர் புள்ளையு மெறிந்திடு மரண்மேல் ஓடும் மீளுமக் கதிரையுந் தடுப்பபோல் உந்தும்.	17
164	சூலம் வீசிடுந் தொமரம் வீசிடுஞ் சுடர்வேல் ஆலம் வீசிடுஞ் சுடுமணல் வீசிடு மளப்பில் சாலம் வீசிநின் றீர்த்திடு மகழியிற் றிள்ளுஞ் சீலம் வீசிய பாரிட மாமெனத் திரியும்.	18
165	திகழும் வெங்கன லுமிழ்ந்திடு மொன்னலர் செலுத்தும் பகழி மாரியை விழுங்கிடும் பறவையிற் படரும் இகழு நாவையும் மனத்தையு மெறிந்திடு மென்னாற் புகழும் நீரவன் றம்மதின் மேலுறும் பொறிகள்.	19
166	பூணி னேர்தரும் பொன்னவாம் புரிசைமேற் புனைந்த வாணி லாநெடுந் துகலிகை பெயர்வன மலரோன் சேணு லாயதீஞ் சுடரேனுங் கோபுர சிகரங் காண வேபல வெகினமாய்த் தேடல்போற் கவினும்.	20
167	ஈர்த்த மாமதி சசியென்ப துலகுளோ ரிட்ட வார்த்தை யல்லது சரதமோ கடிமதின் மருங்கில் தூர்த்த கேதன மவன்மணி மேனியிற் றுடக்கப் போர்த்த வெண்ணிலாக் கஞ்சுகம் பீறியபோலாம்.	21
168	காட்சி மேயவக் கடிமதிற் கதலிகை காணூஉச் சூட்சி நாடிய பரிதியுங் கீழுறத் தொடர்ந்தான் மாட்சி தேய்ந்திலன் வரன்முறை மனப்படு மதியோர் தாட்சி செய்யினு மனையாபா லணுகுமோ தவறு.	22
169	புடைப ரப்பிய புரிசையி னாற்றிசைப் புறத்துந் தடநி லைப்பெருங கோபுர முளதழ னிறத்துக் கடவு ளுச்சியின் வதனமொன் றின்றியே காண்பான் அடைத லுற்றிடு திசைமுகம் பொருவின அவையே.	23
170	என்று மாமதிக் கடவுளும் பிறருமீ ரியல்பாங் குன்ற மேயெனக் கீழ்த்திசை யதனொடுங் குடபால் நின்ற கோபுரங் கடக்கலர் வாய்தலி னெறியே சென்று சென்றுபோ யப்புறத் தேகினர் திரிவார்.	24
171	தீபு ரத்திடை மடுத்தவ னாணையாற் சிறந்த மாபு ரத்திடை வான்றொடுங் கடிமதில் வரைப்பில் ஆபு ரத்தவாய்க் கிளர்ந்தவே யமைத்தவன் றென்னக் கோபு ரத்திடைக் கொழுந்துபோ லோங்கிய கொடிகள்.	25
172	மாட மாளிகை மண்டபங் கோபுர மறுகிற் கோடி கோடியின் மேலுமுண் டன்னதார் குணிப்பார் ஆடு கேதனத் தளவையு மன்னதே அகல்வா னுடு போகலா தலமரும் பறவைக ளப்ப.	26
173	சிகர மால்வரை யன்னமா ளிகைதொறுஞ் சிவணும் மகர தோரண மாடிகள் பலவுற வயங்கல் இகலும் வெய்யகோ ளிரண்டுமா யொருவடி வெய்தி அகல்வி சும்பிடைக் கதிர்களின் புறமறைத் தனைய.	27
174	செம்பொ னிற்புரி நிலையுடைத் திகிரியந் தேர்கள் அம்ப ரத்திடை வசியுற வீற்றுவீற் றாகுந் தம்ப முற்றல மருவன செய்யகோற் றலையிற் பம்ப ரத்துருத் திரிப்புறக் கறங்கிய படிய.	28
175	பளிங்கி னாற்செய்த தெற்றியின் றலைமிசைப் பனிதோய் வளங்கொ ணித்திலஞ் செம்மணி குயிற்றிய வைப்பில் துளங்க நாற்றிய பொன்மணிப் பாலிகை தொகுவ குளங்கொ டாமரை மலர்ப்பொகுட் டாயின குறிக்கின்.	29
176	ஓவி யத்தியன் மரகதத தலத்தின தும்பர்த் தாவி லாடகத் தலமிசை நித்திலத் தலமேற் கோவை பட்டசெம் மணித்தலம் பொலிதலாற் கொண்மூ மூவ கைக்கதிர் வியலிடந் தெரிப்பதம் மூதூர்.	30
177	கன்னல் வேளெனும் மைந்தரும் மாதருங் கலந்து மன்னு நித்தில மாளிகைப் பத்தியின் மாடே பொன்ன வாஞ்சிறை மணிமயிற் குழாத்தொடும் போகும் அன்னம் மாமதி முகிலிடை நுழைந்துபோ யனைய.	31
178	தண்ட மாகியே புவியுறு பணியெலாந் தழுவி அண்ட மீமிசை யிரவியும் மதியமு மடைதல் கண்டு மாளிகைச் சூளிகை மருங்குபோய்க் கவர்வான் கொண்ட சீற்றத்தின் நாவெறிந் தன்னபூங் கொடிகள்.	32
179	தேனை வென்றசொல் லாரொடு மைந்தருந் திளைக்கும் மீன வாவிபோல் வியன்படி கத்தினால் விளங்குந் தான மீமிசைத் தயங்கிய முழுமணித் தலந்தான் வான நின்றிடு தெய்வத மானனே மானும்.	33
180	தேவர் தானவர் முனிவரர் சித்தரோ டியக்கர் வாவு கின்னர ருவணர்கந் தருவர்மற் றுள்ளோர் ஏவ ருந்தம தகன்பதி யிகந்தவ ணெய்தா மேவு சின்றன தனித்தனி யிரக்கைகண் மிகுமால்.	34
181	தூங்கு குண்டிகை யருகுறக் காலெதிர் தூண்டி ஓங்கு நாசிமேல் விதிமுறை நயனங்க ளுறுத்தி ஆங்கொ ராசனத் திருந்தர னடியகத தடக்கிப் பாங்கர் மாதவம் புரிகுநர் சாலைகள் பலவால்.	35
182	பாடு நான்மறை யந்தணர் வேள்விகள் பயில மூடு தண்புகை யண்டமுங் கடந்தன முன்னந் தேடு கின்றதோர் பரஞ்சுடர் மீட்டுமத் திறத்தால் நீடு கின்றதோ வென்றுநான் முகத்தனும் நினைய.	36
183	நான்ம றைக்குலத் தந்தணர் நவையறு காட்சி ஊன்ம றைத்திடு முயிரென வோம்பிய வொழுக்கார் மேன்மு றைக்கணோ ரைம்புலப் படிற்றினை வென்றோர் வான்ம றைத்திடு மாளிகை வீதியும் மலிந்த.	37
184	ஏவு பல்படை வலியினர் வெஞ்சம மிகந்தோர் நாவி னான்மறை பயில்பவர் நணுகுறு நலத்தாற் கோவு நீணகர் மறுகெலாங் குருமணிச் சிகரத் தேவு நீணகர் நிலைமையே போல்வது தெரியின்.	38
185	அணியி னோங்கலும் பன்மணிக் குவால்களு மார்வந் தணிவி லாடகக் குவைகளும் பிறவுமுன் றழைப்பக் கணிக ணாணுறு கற்பக மனையன காட்சி வணிக ராவணத் தெற்றிகள் வயின்றொறும் வயங்கும்.	39
186	கங்கை மாமகள் தொல்பெருங் குலத்தர்கா சினியின் மங்கை யாளருள் புரிதரு மகாரெனும் வழக்கோர் செங்கண் மானிகர் வெறுக்கையர் அயன்பதஞ் செர்ந்தோர் துங்க வீதியு மேனையர் மறுகொடுந் தொகுமே.	40
187	கண்டு கேட்டவை யுண்டுயிர்த் துற்றறி கருவி கொண்ட வைம்புல னொருங்குற நடாத்திய கொள்கைத் தொண்டர் கூட்டமும் விழிவழிப் புனலுகத் தொழுங்கை அண்டர் கூட்டமும் ஆலயந் தொறுந்தொறு மறாவால்.	41
188	ஆதி நான்முகன் எகினத்தி னடிகளு மமலன் பாதி யாளன்றன் உவணத்தி னடிகளும் பனிக்கார் நாத னூர்தரு தந்தியி னடிகளும் நாளும் வீதி வீதிக டொறுந்தொறுங் காண்வர விளங்கும்.	42
189	மாவி னோதையுங் களிற்றின தோதையும் மருங்கின் மேவு தேர்களி னோதையுங் கவிகையாய் விரிந்த காவு சூழ்தரு மன்னர்சீ ரோதையுங் கறங்குந் தேவ துந்துபி யோதையு மிறுத்தில தெருவு.	43
190	நாட்டி யச்செயல் யாவையுஞ் சிவனது நடனம் பாட்டி சைத்திறம் யாவையு மன்னதே பதியோர் கேட்டி ருப்பன யாவையு மவனிசைக் கேள்வி கூட்டம் யாவையு மன்னவன் றொண்டுசெய் கூட்டம்.	44
191	பாலு றுந்ததி யிழுதுதே னிருக்கைகள் பலவுங் கோல மாகுமந் நகரிடை யாவையுறை கூவல் போலு மாயிடை மாதவத் தவளறம் புரியுஞ் சாலை யாயின வரம்பிலா அடிசிலஞ் சாலை.	45
192	அளவில் பற்பகல் தம்மினும் நீங்கியோ ரடுத்த கிளைஞர் வந்துழி யெதிர்தழீஇ நன்னயங் கிளத்த உளம கிழ்ந்தவர்க் கூட்டுமின் னடிசில்போ லுறுவோர் எளிதி னுங்கிட வழங்குமால் ஓதன விருக்கை.	46

வேறு

193	மாட மாளகை வாயி றொறுந்தொறும் நீடு கண்ணுள ராமென நின்றுநின் றாடு சித்திரப் பத்தி யமரரும் நாடி நோக்கி நயந்திடப் பட்டதே.	47
194	எல்லை தீர்ந்த விரவிக டூண்டிய சில்லி யாழித் திகிரிகண் மானுமால் மல்லன் மாநகர் மைந்தர்க ளுர்தரும் பல்வ யகைச்சுடர்ப் பண்ணுறு தேர்களே.	48
195	வௌ¢ளை யாதி வியன்கவி யாவையும் தௌ¢ளி தின்மொழி தென்கலை யேமுதல் உள்ள பல்கலை யோதுகின் றார்களும் வள்ளி யோர்களும் மன்றுதொ றீண்டுவார்.	49
196	இகலும் வேழத் தெயிற்றினை யேய்ந்திடும் நகிலி னார்க ணறுங்குழன் மேலிடும் அகலி னாவியு மாய்மணி மாடமேல் முகிலும் வேற்றுமை யின்றி முயங்குமே.	50
197	பண்ணி னோசையும் பானலை வென்றிடுங் கண்ணி னார்கள் களிநட வோசையுந் தண்ண ரம்பிய றந்திரி யோசையும் விண்ணு ளோர்க்கும் விருந்தென லாயவே.	51
198	அணிகு லாவு மரம்பையர் காளையர் நணிய தோளை நயப்புற நாகருங் கணிகை மாதரைக் காமுற மேவலான் மணிகொள் காஞ்சி மதனர சாயதே.	52
199	கூற்றிற் செல்லுங் கொலைக்கரித் தானமும் ஏற்றிற் செல்லு மிடையர்தஞ் சேரியின் ஊற்றிற் செல்லு மொண்பாலு முடனுறா ஆற்றிற் செலலுமவ் வாவணந் தோறுமே.	53
200	வேறு பண்ணுளர் நரம்பியல் பாணிக் கேற்றிட எண்ணுள கணிகைய ரினத்தொ டாடலுங் கண்ணுள ராடலுங் காம னாடலும் விண்ணுள ராடலும் வெறுப்ப மேவுமே.	54
201	அரிவையர் மைந்தர்க ளணிந்து நீத்ததே திருமகள் காமுறுஞ் செல்வ மாகுமேற் கருதரு நான்முகக் கடவுட் காயினும் பொருவரு நகர்வளம் புகலற் பாலதோ.	55
202	வேறு மாறாய்ச் சிறார்க ளெறிந்தாடிய மான்ம தத்தாற் சேறாய்ப் பொற்சுண்ணத் துலர்வாய்ப்பனி நீர்கள் சிந்த ஆறாய்ப் பளிதத் தினில்வாலுகத் தாறு மாகி வேறாய்ப் புவியோ ருணர்வாமென மேய வீதி.	56
203	தண்டாமரை யேந்திய வானவன் றன்னை யொத்தான் எண்டாவிய மாமத னேந்திழை யாரி லஞ்சி வண்டாமரை பூத்தன வொத்தனர் வந்து செந்தேன் உண்டாடிய தேன்களை யொத்தனர் ஓங்கல் மைந்தர்.	57
204	ஏமங் குலவ முரசங்க ளிரட்ட வாசத் தாமங் கமழ்பந் தரினூடு தமககி யன்ற ஓமங் களின்மா மணஞ்செய் தனரூர் குலாவும் மாமங் கலமே யுலப்பின்றி மலிந்த தன்றே.	58
205	மாகந் திகழு மகிலாவிகொள் மாட மீதிற் பாகின் மொழியா ரிளமைந்தர்தம் பாலி னோச்சப் போகுஞ் சிவிறிப் பனிநீர்புறஞ் சிந்த வென்று மேகஞ் சிதறும் பெயலென்ன விளங்கும் வீதி.	59
206	வன்மா முலையேந் தியமங்கையர் மைந்த ரானோர் தொன்மாட மீதி லெறிந்தாடுபொற் சுண்ண மொடு நன்மா மலர்த்தாது விசும்புற நண்ண மேகம் பொன்மா முகிலாய்ப் பனிநீரிற் பொழியு மன்றே.	60
207	தாராற் பொலிபொற் புயவீரர் தவாது செல்லுந் தேரார்ப்பு நால்வாய்க் கரியார்ப்பும்வெஞ் சேனை யார்ப்பும் ஏரார்ப்பு மிக்க பதிமானவ ரீண்டு மார்ப்புங் காரார்ப்பும் வேலைக் கடலார்ப்புங் கடுத்த வன்றே.	61
208	வானோக்கி நிற்கு முலகென்னவு மன்ன வன்செங் கோனோக்கி நிற்குங் குடியென்னவுங் கோதி லும்பர் ஆனோர்க்கு நாக ருலகோர்க்கு மவனி யோர்க்கும் ஏனோர்க்கும் நாடும் நகராகி யிருந்த தவ்வூர்.	62
209	கோடு நெறியு மிகலும்மனக் கோட்ட மாய கேடும் பிணியு முதலாகிய கேதம் யாவும் நீடும் பரிவோ டுறைவா ரிடைநீங்க லாலே வீடந் நகரே யெனிலேன்னின் விளம்ப வற்றோ.	63
210	வேறு ஏமமே தருவாச் சினைகளு மனைத்தா விலைதளிர் செய்யபூந் துகிராக், காமர்பூ மணியா வுதித்தொரு காஞ்சி கண்ணரோ ரைவர்மு கண்டு, தாமினி தருளும் பொய்கையின் மருங்கே தன்னிழல் பிரிகிலா துறலாற், பூமியெண் காஞ்சி மாபுர மெனும்பேர் புனைந்ததப் பொருவிலா நகரம்.	64
211	சுருதியானுறங்கு மிராத்தொறு முடிவிற் றுஞ்சிய வூழிக டோறும், விரையவந் துலக மழித்திடுங் கடலவ் வியன்பதி யெல்லையுட் சிறிதும், வருவதை யஞ்சிப் புறந்தனிற் சூழ வந்தொரு சத்திகாத் திடலாற், பிரளய சித்தென் றொருதிரு நாமம் பெற்றதக் காஞ்சியம் பேரூர்.	65
212	கயிலையி லரனை யம்மைபூங் காவிற் கண்களை மூடலு முலகிற், பயிலுறு கொடிய வினையிரு ளகலும் பான்மையால் வந்துமா நிழற்கீழ், இயலொடும் பரமன் பூசனை யியற்றி யிரைத்தெழு கம்பைகண் டஞ்சிச், செயன்முறை தழுவக் குழைந்தருள் செய்யச் சிவபுர மானதச் சீரூர்.	66
213	விண்ணுறை மகவான் கரிபுரி தவத்தால் வெற்பதாய்த் தன்னை முன்றாங்கு, புண்ணிய கோடி யிபகிரி மிசையே பொருவிலா வேதியுத் தரத்தில், அண்ணலங் கமலத் திசைமுகன் வேள்வி யாற்றலு மவற் கருள் செய்வான், கண்ணன்வந் திடலால் விண்டுமா புரமாங் கட்டுரை பெற்றதக் காஞ்சி.	67
214	கார்த்திரு மேனித் தண்டுழாய் மௌலிக் கண்ணனுங் கமலமே லயனும், ஆர்த்திடுந் தரங்கப் பகீரதி மிலைந்த வவிர்சடை யமலனு மாகும், மூர்த்திக டத்த முலகமே போல முன்னியப் பதியமர் செயலாற், சீர்த்திரி மூர்த்தி வாசமா கியபேர் சிறந்ததக் கச்சிமா நகரம்.	68
215	தரணிகண் முழுதும் புரிதரும் விரிஞ்சன் றன்மனம் புனிதமாம் பொருட்டால், திருமகள் கணவன் கமடமாய்ப் பூசை செய்திடு கச்சபா லயத்தில், அரனடி பரவி யருச்சனை யியற்றி யங்கண்வீற் றிருந்திடு நெறியால், வரமிகு பிரம புரமென வொருபேர் மன்னிய தன்னதோர் நகரம்.	69
216	வீடுறு முத்தி போகமென் றவற்றில் வெ·கிய வெ·கியாங் கென்றுங், கூடுறு தவத்தால் வழிபடு வோர்க்குக் கொடுத்திடுந் தன்மையாற் காம, பீடமென் றொருபேர் பெற்றது மலர்மேற் பிரமமே முதலினோர் தவத்தை, நாடினர் செயலால் தபோமய மெனும்பேர் நணியது கச்சிமா நகரம்.	70
217	சகங்களோர் மூன்றி லறம்பெரி துளதித் தரணியித் தரணிமா நகர்க்குள், மிகுந்தரு மத்தின் பலத்தினைத் தரலால் வியன்சகற் சாரமென் றொருபேர், புகும்பரி சுடைய தட்டசித் திகளும் பொருவின்மா தவர்க்கரு டிறத்தாற், பகர்ந்திடுஞ் சகல சித்தியென் றொருபேர் படைத்தது கச்சியம் பதியே.	71
218	உன்னருங் கயிலை நாயக னுமையை யொருபக னீலியென் றுரைப்ப, அன்னவ டனது காளிமங் கழிப்ப வங்கதி லையைவந் தெழலும், முன்னவ னவளை யிந்நக ரிருந்து முறைபுரிந் தருளென விடுப்பக், கன்னிகாத் திடலாற் கன்னிகாப் பென்னுங் கவின்பெய ருடையது கச்சி.	72
219	அரியதோர் கயிலைக் கணங்களி லொருவ னானதுண் டீரன்மா லதிபால், பெருமயல் கொள்ளச் சிவனிவ ளடுநீ பிறந்திருந் தின்பமுற் றெம்பால், வருகென நிலமேன் மன்னர்பாற் றோன்றி மற்றவ ளோடுசேர்ந் தரசு, புரிதரு செயலாற் காஞ்சிதுண் டீர புரமெனப் புகலநின் றதுவே.	73
220	தன்னையே யருச்சித் திடமலர்க் கேகித் தடந்தனிற் கராவின்வாய்ப் பட்டுத், தன்னையே நினைந்து தன்னையே யழைத்த தந்தியைக் காத்தவொண் புயமால், தன்னையே வேண்டித் தழன்மகஞ் செய்யத் தண்டகற் கெண்டிசை யரசு, தன்னையீக் திடலால் தண்டக புரமாந் தனிப்பெயர் பெற்றதத் தனியூர்.	74
221	அழகிய வயோத்தி மதுரையே மாயை யவந்திகை காசிநற் காஞ்சி, விழுமிய துவரை யெனப்புவி தன்னின் மேலவாய் வீடருள் கின்ற, எழுநக ரத்துட் சிறந்தது காஞ்சி யென்றுமுன் னெம்பிரா னுமைக்கு, மொழிதரு நகரந் நகரெனி லதற்கு மூவுல கத்துநே ருளதோ.	75
222	பங்கமில் வசிட்டன் பசுப்பொழி பாலி படர்ந்திடு முத்தரஞ் செயைச், செங்கம லத்தோன் முதலினோ ராட்டுந் திருநதி தென்றிசைச் செல்லும், அங்கவற் றிடையே கம்பமே முதலா மாலயத் தந்தரு வேதி, கங்கைகா ளிந்தி யிடைப்படுந் தலத்தின் முற்படுங் காஞ்சிமா நகரம்.	76
223	தொல்லையோர் பிரமன் றுஞ்சிய காலைத் தோன்றிய நீத்தமே லரிபோல், செல்லுமார்க் கண்டன் கரத்தினிற் கம்பை சேர்ந்ததோர் தனிப்பெருஞ் சூதம், எல்லைநீ ரிகந்து வளர்தலு மருப்பொன் றெய்தவக் கொம்பர்தொட் டிழிந்து, நல்லுமை குறிக்கொண் முதல்வனை வங்கி நயந்தவ னிருந்ததந் நகரம்.	77
224	சமையமா றினையுந் தாயென வளர்த்துச் சராசர வணுக்களுய்ந் திடுவான், அமைதரு மெண்ணான் கறத்தினைப் போற்றி யாதிபீ டத்தில்வீற் றிருக்கும், உமையமர் காமக் கோட்டியைக் கதிரோ னுடுபதி கணங்கள்சூழ் தரலால், இமையவர் தமக்குந் திசைமயக் கறாத வியல்புடைத் தந்நக ரென்றும்.	78
225	பாவமோர் கோடி புரியினு மொன்றாம் பரிவினிற் றருமமொன் றியற்றின், ஏவரும் வியப்பக் கோடியாய் மல்கு மின்னதோர் பெற்றியை நாடித், தேவர்கண் முனிவர் தம்பதம் வெறுத்துச் சிவனருச் சனைபுரிந் தங்கண், மேவினர் தவஞ்செய் திருத்தலாற் காஞ்சி வியனகர்ப் பெருமையார் விரிப்பார்.	79
226	கங்கைதன் சிறுவ னருள்பெறு வேதாக் கண்படை கொண்டகா லையினும், அங்கவன் றுஞ்சும் பொழுதினுங் காஞ்சி யழிவுறா திருந்தபான் மையினால், துங்கவெண் பிறையு மிதழியு மரவுஞ் சுராதிபர் முடிகளு மணிந்த, மங்கையோர் பங்கன் படைத்ததே யன்றி மலரயன் படைத்ததன் றதுவே.	80
227	அரியபல் லிசையும் மறைபுனல் கங்கை யருஞ்சிலை யிலிங்கமங் குறைவோர், சுரர்தரு வனைத்துங் கற்பக மின்பந் துய்ப்பது வேள்வியூன் பூசை, உரைசெப நடத்தல் வலம்வருந் தன்மை யுன்னலே தியானம்வீழ்ந் திடுதல், பரனடி வணக்க மாவது காஞ்சிப் பதிக்கலால் எந்நகர்க் குளதே.	81
228	கணமுகில் செக்கர் போர்த்தெனுங் கரிய கஞ்சுகச் செந்நிறக் கடவுள், மணிசுடர் வயிரக் கிம்புரி மருப்பு மால்கரி முகத்தவன் வருசூர் துணிபட வெறிந்த வேலவ னயன்போற் றோன்றிய சாத்தன்மால் விசயை, இணையில்சீர்க் காளி முதலினோ ரென்று மினிதுகாத் திடுவதந் நகரம்.	82
229	அறுசம யத்திற் கடந்தசை வத்தின் அன்றிவீ டிலதெனத் தெளிந்து பிறரறி யாது தொன்மைபோ லிருந்து பிஞ்சகன் மீதுகன் மலரால், எறிதரு தேரர் அன்பர்தங் கலிங்க மெழிலிகள் நனைத்தலுஞ் சிரத்தை, முறைபுரி சிலைமேல் மோதினோர் முதலோர் முத்திபெற் றுடையதம் மூதூர்.	83
230	ஈசன தருளாற் கயிலையை நீங்கி யிமையமா மயிலறம் புரிவான், காசியி லிருந்து முடிவுறா தேகிக் கனகமா நீழலிற் பரனைப், பூசனை புரிந்து கம்பைகண் டஞ்சிப் பூண்முலை வளைக்குறிப் படுத்தி, ஆசிலா வருள்பெற் றின்னுநோற் றிடலா லனையகாஞ் சிக்குநே ரதுவே.	84
231	ஆருயிர் முழுதும் வீடுபெற் றுய்வான் அறம்புரி சாலைய தணித்தாப், பேரர விறைவன் றவத்தின்மு னிருந்த பிலத்திடைக் கோயில் கொண் டென்றும், பூரனி நோற்றுவழிபட வனையாள் பூசனை கொண்டியா வர்க்குங், காரண மான பரசிவ னனந்த கலையொடு நிலையதக் காஞ்சி.	85
232	இன்னமு முமையாள் நோற்றிடு மாங்கே யிறப்பினும் பிறப்பினும் நிலையாய், மன்னியே யுறினு மொருகண மேனும் வைகினும் மறைகளாந் தனிமா, நன்னிழ லிருந்த பரஞ்சுடர் புரியும் நடந்தரி சிக்கினு மதனை, உன்னினும் முத்தி வழங்குகாஞ் சியைப்போ லுலகில்வே றொருநக ருளதோ.	86
233	கண்ணுதற் பரனுந் தண்டுழாய் மவுலிக் கடவுளுங் கமலமே லயனும், விண்ணவர்க் கிறையுங் கொற்றமா லினியும் மேலைநாட் பிறந்ததொன் மனுவுந், தண்ணளி புரிதுண் டீரனும் நள்ளார் சமர்த் தொழில் கடந்ததண் டகனும், அண்ணலங் கரிகால் வளவனும் பிறரு மரசுசெய் தளித்ததந் நகரம்.	87
234	வேலைசூ ழுலகி னெங்கணு மிருபால் வீட்டினை வெ·கினோர்க் குதவும், ஆலய நூற்றெட் டுள்ளமற் றவற்றுள் ஐம்முகப் பரஞ்சுட ரமருங், கோலமார் நிலய மிருபது மாயோன் கோநக ரெட்டுமாக் குழுமி, நாலெழு தான முள்ளவந் நகர்போல் நாம்புகழ் நகரமற் றெவனோ.	88
235	கச்சபா லயமே கம்பமே மயானங் கவின்கொள்கா ரோணமா காளம், பச்சிமா லயநல் லநேகபங் கடம்பை பணாதர மச்சரம் வராகம், மெய்ச்சுர கரமுன் னிராமம்வீ ரட்டம் வேதநூ புரமுருத் திரர்கா, வச்சிர னகரம் பிரமமாற் பேறு மறைசையாஞ் சிவாலய மிருபான்.	89
236	கரிகிரி யட்ட புயந்திரு வெ·காக் கருதுமூ ரகஞ்சகா ளாங்கஞ், சுரர்புகழ் நிராகா ரந்நிலாத் திங்கட் டுண்டநற் பாடக மினைய, அரிதிரு முற்ற மெட்டவை யன்றி அறுபதி னாயிர நிலயம் பரசிவன் சத்தி குமரர்மால் புறத்தோர் பலரும்வீற் றிருப்பதப் பதியோ.	90
237	ஒன்றுதீ விளக்க மீரிட மொருமூன் றுற்றிடு தெற்றிநான் கரணம், நின்றிடு தருவைந் தாறுபுள் ளேழு நெடுநதி யெண்பொது வொன்பான், மன்றலம் பொய்கை வியன்சிலை யொருபான் மன்றவை பத்தின்மே லோன்று, நின்றமர்ந் தொழுகு நெறியில்அற் புதமாய் நிகரிலா துறையுமந் நகரம்.	91
238	சிறந்திடு மதியு மிரவியு மாழ்கச் செகமேலாந் தனதொளி பரப்பி, அறம்புரி காமக் கோட்டிமந் திரத்து ளம்மைவாழ் பிலத்தினு ளழியா துறைந்திடு தூண்டா விளக்கமொன் றுதித்த வுயிர்த்தொகை யிறந்திடா விடமொன், றிறந்திடு முயிர்கள் பிறந்திடா விடமொன் றெம்பிரா னிருந்தவீ ரிடமே.	92
239	தோற்றுயிர்க் குணவு நல்குமோர் தெற்றி சொற்றவை யுதவுமோர் தெற்றி, தேற்றுசொன் மூகர்க் களிக்குமோர் தெற்றி தெற்றிமூன் றிவைநக ரெல்லை, ஈற்றினிற் கீழபா லளக்கருந் தென்பா லியற்பெரும் பெண்ணைநன் னதியும், மேற்றிசைப் பவள சயிலமும் வடபால் வேங்கட வெற்புநான் கரணே.	93
240	மறைகளி னுருவாய்ப் பொன்மலர் தனிமா மலரொடு காயிலா தென்றுஞ், செறிதரு பலங்க ளுதவிநுங் கினர்க்குச் சித்திகள் வழங்குறு மெகினம், வெறிமலர் பலவும் மலர்ந்திடு மதூகம் விண்ணினை நோக்குமோ ரத்தி, நறுநிழல் பிரிய திருந்ததோர் காஞ்சி நன்னகர் தன்னில்ஐந் தருவே.	94
241	உம்பரூண் பகிருஞ் சாதக மணிக ளுதவிடு மன்ன நூலுரைத்துக், மொம்புறு கிளைளை யலகுசொல் லாந்தை குறைபெறிற் கூவுறாக் கோழி, இம்பரிற் பாவந் துடைத்திடு நேமி இவையறு புள்ளெழு நதிதான், கம்பைநற் பம்பை மஞ்சனீர் பிச்சி கலிச்சிபொன் மண்ணிவெ·காவே.	95
242	குரைபுனல் வேட்டோர்க் குதவியே திரியுங் கூவலம் பொதுக்குறு முயல்போய்க், கரிதொடர் பொதுவே ழிசையுறு பொதுமால் கண்டுயின் றிடுபொது வேறோர், உருவுசெய் பொதுவோர் புற்றின்மா முழவ மொலித்திடும் பொதுத்திசை மயக்கம், புரிதரு பொதுவென் னம்மைநோற் றருளும் பொற்பொது விவைகள் எண்பொதுவே.	96
243	முன்னுறு பிணிகள் மாற்றிடும் பொய்கை முதல்வர்கள் முடிவுறுங் காலைச், செந்நிற மாகும் பொய்கைமுக் காலந் தெரித்திடும் பொய்கைகண் ணுதலோன், தன்னடி காட்டும் பொய்கைவேண்டியது தந்திடும் பொய்கைமெய்ஞ் ஞானம், பொன்னிறஞ் செல்வம் வசீகரந் தருநாற் பொய்கையோ டொன்பதாம் பொய்கை.	97
244	விடந்தனை யகற்று மொருகலா ருயிர்கள் மெய்ப்பிணி மாற்றிடு பொருகல், அடைந்தவ ரெல்லா மிமையவ ராக வளித்திடு மொருகல்வெம் படையால், தடிந்திட வேறாய்த் துணிபடு முடலஞ் சந்துசெய் வித்திடு மொருகல், நெடும்படை வரினு மவையிரிந் தோட நிலைபெறீஇ நிற்குமாங் கொருகல்.	98
245	துஞ்சினர் தம்மை யெழுப்புமாங் கொருகல் தொல்வழக் கறுத்திடு மொருகல், எஞ்சலி னிதியங் கெடுத்துளோர் வினவி லீனெக் காட்டிடு மொருகல், விஞ்சிய வினைக டீர்த்திடு மொருகல் வேந்தருக் கரசிய லுதவித், தஞ்சம தாக நின்றிடு மொருகல் தக்ககல் லையிரண் டவையே.	99
246	அயன்மனைச் சென்றோர் கணவரைப் பிழைத்தோர் அடிகளை யிகழ்ந்துளோர் அணுகில், துயருறு மூகை யாக்குமோர் மன்றஞ் சோரர்முன் சுழலுமோர் மன்றம், வியனிறம் பலவாத் தோன்றுமோர் மன்றம் விஞ்சைகள் வழங்குமோர் மன்றம், மயல்பரி கின்ற பொழுதொடு திசையின் மயக்கறத் தெளிக்குமோர் மன்றம்.	100
247	நாகரூ ருய்க்கும் பிலத்ததோர் மன்றம் நவமணி யுதவுமோர் மன்றம், மாகர்பே ரமிர்த மிருக்குமோர் மன்றம் வடிவினை மறைப்பதோர் மன்றம், மேகநின் றறாது பொழியுமோர் மன்றம் வியன்பகல் கங்குலாக் கங்குல், ஆகிய பகலா விருப்பதோர் மன்றம் ஐயிரண் டொன்றுமன் றவையே.	101
248	ஈங்கிவை யன்றிச் சிலைகளுந் தருவு மிடங்களுங் கூவலும் நதியும், பாங்குறு குளனுந் தீர்த்தமும் பிலமும் பழனமுஞ் சோலையும் பிறவும், ஆங்கவை யனந்த கோடியுண் டோரொன் றளவில்அற் புதத்தன அவற்றைப், பூங்கம லத்தோன் சுருக்கற விரித்துப் புகலினு முலப்புற வற்றோ.	102
249	தோட்டலர் வனசத் திசைமுகன் முன்னஞ் சொற்றன னவனடி வங்கிக், கேட்டருள் சனகன் வியாதனுக் குரைப்பக் கேடில்சீர் வியாதனங் குணர்ந்து, மாட்டுறு சூதன் றனக்கியம் புதலும் மற்றவன் முனிவரர்க் கிசைத்த, பாட்டினில் அங்காக் காஞ்சியின் பெருமை பகர்ந்திடத் தமயனுக் கெளிதோ.	103
250	வேறு சொற்படு மினைய காஞ்சித் தொன்னக ரதற்கு நாப்பண் கற்புறு மிமைய வல்லி கருணையால் வைகி நோற்கும் பொற்புறு காமக் கோட்டம் போலவே அதற்கோர் சாரில் எற்படு குமரகோட்டம் என்றொரா லயமுண் டன்றே.	104
251	ஆவதோர் குமர கோட்ட மதனிடை யரன்கண் வந்து தூவுடை யெ·க மொன்றாற் சூர்முத றொலையச் செற்றுத் தேவர்வெஞ் சிறையை மாற்றிச் சேண்மக பதிக்கு நல்கி மேவிய குமர மூர்த்தி வியத்தக வுறையும் மாதோ.	105
252	மேவருங் கூடல் மேலை வெற்பினில் அலைவாய் தன்னில் ஆவினன் குடியி னல்லே ரகந்தனிற் றணிகை யாதிப் பூவுல குள்ள வெற்பிற் பொற்புறும் ஏனை வைப்பிற் கோவில்கொண் டருளி வைகுங் குமரகோட் டத்து மேயோன்.	106
253	வச்சிர மெடுத்த செம்மல் வைகிய துரக்கந் தன்னில் அச்சுதன் பதத்துக் கப்பா லானதன் பதத்தில் விண்ணோர் மெச்சுறு கந்த வெற்பில் வீற்றிருந் தருளு மாபோல் கச்சியிற் குமர கோட்டங் காதலித் தமருங் கந்தன்.	107
254	ஈண்டுள தரணி முற்று மெல்லைதீர் வான வைப்பும் ஆண்டகை மகவான் சீரு மம்புயன் முதலோர் வாழ்வும் மாண்டிடல் பிறந்த லின்றி மன்னிய வீடும் போற்றி வேண்டினர் வேண்டி யாங்கு வேலவன் புரிந்து மேவும்.	108
255	கொண்டலை யளக்கு நொச்சிக் குமரகோட் டத்துச் செவ்வேள் கண்டிகை வடமுந் தூநீர்க் கரகமுங் கரத்தி லேந்திப் பண்டையி லயனை மாற்றிப் படைத்தருள் வேடந் தாங்கி அண்டர்க ளெவரும் போற்ற வருள்புரிந் தமர்ந்தா னன்றே.	109
256	ஆயதோர் காஞ்சி மூதூ ரதனிடை யம்பு யத்தின் மேயவன் றனது புந்தி விமலமாம் பொருட்டான் மேனாள் மாயவன் கமட மாகி வழிபடு தலத்தின்* முக்கண் நாயகன் றனையர்ச் சித்து நாமக ளுடனாங் குற்றான். ( * மாயவன் கமடமாகி வழிபடுதலம் - கச்சபாலயம். )	110
257	உற்றிடு கின்ற நாளி லுலகிலில் லறத்தை யாற்றி நற்றவம் பலவும் போற்றி நண்ணிய முனிவ ரேல்லாம் மற்றவ ணேகிக் கஞ்ச மலர்மிசை யிருந்த வையன் பொற்றிரு வடியைத் தாழ்ந்து போற்றினர் புல லுற்றார்.	111
258	அத்தகே ளிந்நாள் காறும் அடியமில் லறத்தை யாற்றி** அத்தல நகர மெங்கு மிருந்தன மினிமேல் நாங்கள் சித்தம தொருங்க நோற்றுச் செய்கட னியற்றி வைக மெய்த்தவ வனம தொன்றை விளம்பியே விடுத்தி யென்றார். ( ** இல்லறத்தை ஆற்றல் - தென்புலத்தார் தெய்வம், விருந்து, சுற்றம் முதலியோரை உபசரித்தல். )	112
259	என்றலுந் தருப்பை யொன்றை யேழுல களித்தோன் வாங்கி ஒன்றொரு திகிரி யாக்கி யொய்யென வுருட்டிப் பாரில் இன்றிதன் பின்ன ராகி யெல்லிரு மேகி யீது நின்றிடும் வனத்தி னூடே நிலைப்பட விருத்தி ரென்றான்.	113
260	திருப்பது மத்து வள்ளல் சேவடிக் கமலந் தாழா விருப்பொடு விடைகொண் டேக விரைவினி லன்னான் விட்ட தருப்பையின் நேமி சென்றோர் தனிவனத் திறுத்த லோடும் இருப்பிட மெமக்கீ தென்னா இருந்தவ ரிருந்தா ரங்ஙன்.	114
261	தாமரை யண்ண லுய்த்த தருப்பையின் நேமி தன்னால் நாமம தொன்று பெற்ற நைமிசா ரணியம் வைகுந் தூமுனி வரர்க ளெல்லாஞ் சொல்லருந் தவத்தை யாற்றி மாமறை நெறியி னின்று மகமொன்று புரித லுற்றார்.	115
262	அகனமர் புலனோர் நான்கு மான்றமை பொருட்டா லாங்கோர் மகவினை செய்து முற்றி வாலிதா முணர்ச்சி யெய்தி இகலறு முளத்த ராகி யிருந்தன ரிதனை நாடிச் சுகனென வுணர்வு சான்ற சூதமா முனிவன் போந்தான்.	116
263	முழுதுணர் சூதன் றன்னை முனிவரர் கண்டு நேர்போய்த் தொழுதனர் பெரியோய் எம்பாற் றுன்னலா லின்ன வைகல் விழுமிது சிறந்த தென்னா வியத்தகு முகமன் கூறித் தழையொடு தருப்பை வேய்ந்த தம்பெருஞ் சாலை யுய்த்தார்.	117
264	திருக்கிளர் பீட மொன்று திகழ்தர நடுவ ணிட்டுச் சுருக்கமில் கேள்வி சான்ற சூதனை யிருத்தி யாங்கே அருக்கிய முதல நல்கி யவனது பாங்க ராகப் பொருக்கென யாரும் வைகி யி·தொன்று புகல லுற்றார்.	118
265	முந்தொரு ஞான்று தன்னில் முளரியந் தேவன் சொல்லால் வந்திவ ணிருந்தே மாக மற்றியாம் புரிந்த நோன்பு தந்தது நின்னை யற்றாற் றவப்பயன் யாங்கள் பெற்றேஞ் சிந்தையி னுவகை பூத்தேஞ் சிறந்ததிப் பிறவி யென்றார்.	119
266	அன்னது சூதன் கேளா ஆதியம் பரனை யேத்தி மன்னிய வேள்வி யாற்றி வாலறி வதனை யெய்தித் துன்னிய முனிவிர் காணுந் தொல்குழு வடைத லன்றோ என்னிக ராயி னோருக் கிம்மையிற் பெறும்மே றென்றான்.	120
267	அவ்வழி முனிவர் சொல்வார் அருமறை கண்ட வண்ணல் செவ்விய மாணாக் கர்க்குட் சிறந்துளோய் திரற்சூ ராவி வவ்விய நெடுவே லண்ணல் மாண்கதை தேர்வான் பன்னாள் இவ்வொரு நசைகொண் டுள்ளே மியம்புதி யெமக்க தென்றார்.	121
268	அம்மொழி சூதன் கேளா அழல்படு மெழுகே யென்னக் கொம்மென வுருக வுள்ளங் குதூகலித் தவச மாகி மெய்ம்மயிர் பொடிப்பத் தூநீர் விழித்துணை யரும்ப வாசான் பொய்ம்மையில்படிவ முன்னித் தொழுதிவை புகலலுற்றான்.	122
269	மன்னவன் மதலை யாசான் மாமகன் றனது மைந்தன் பன்னுசொற் கொள்வோன் ஈவோன் வழிபடு பண்பின் மிக்கோன் என்னுமிங் கிவருக் கீவ தேனைநூல் உங்கள் போலச் செந்நெறி யொழுகு வார்க்கே செப்புவன் புராணம் முற்றும்.	123
270	தனைநிகர் பிறரின் றாய சண்முகற் கன்பு சான்ற முனிவிர்காள் உரைப்போர் கேட்போர் முத்திசேர் காந்தத் துண்மை வினவினீ ரதனை யின்னே விளம்புவன் புலன்வே றின்றி இனிதுகேண் மிக ளென்னா எடுத்திவை இயம்ப லுற்றான்.	124

ஆகத் திருவிருத்தம் - 270
- - -

7. பாயிரப்படலம் (271 -352)

271	முந்தொரு காலத்தின் மூவுல கந்தன்னில் வந்திடு முயிர்செய்த வல்வினை யதனாலே அந்தமின் மறையெல்லா மடிதலை தடுமாறிச் சிந்திட முனிவோருந் தேவரு மருளுற்றார்.	1
272	நெற்றியில் விழிகொண்ட நமலன தருளாலே அற்றமில் மறையெல்லா மாதியின் வரலாலே மற்றத னியல்பெல்லாம் மயலற வேநாடித் தெறறென வெவராலுஞ் செப்புவ தரிதாமால்.	2
273	ஆனதொர் பொழுதின்க ணமரரும் முனிவோரும் மாநில மிசைவைகும் மாக்களு மிறையுள்ள ஞானம திலராகி நவின்மறை நெறிமாற்றித் தீநெறி பலவாற்றிப் பனுவல்கள் சிலசெய்தார்.	3
274	அவனியி லறமெல்லா மருவினை யெனநீக்பிப் பவநெறி யறமென்றே பற்பல ருஞ்செய்யப் புவனம துண்டோனும் போதனு மதுகாணாச் சிவனரு ளாலன்றித் தீர்கில திதுவென்றார்.	4
275	வேறு இன்ன பான்மையை யெண்ணி யிருவரும் பொன்னி னாடு புரந்திடும் மன்னனுந் துன்னு தேவருஞ் சுற்றினர் வந்திடக் கன்னி பாகன் லேகினார்.	5
276	அந்தில் செம்பொ னணிமணிக் கொயிலின் முந்து கோபுர முற்கடை யிற்புகா நந்தி தேவரை நண்பொடு கண்டுநீர் எந்தை யார்க்கெம் வரவிசைப் பீரென்றார்.	6
277	தேவ தேவன் திருமுனன ரேகியே காவல் நந்திக் கடவுள்பணிந் தெழீஇப் பூவை வண்ணனும் போதனும் புங்கவர் ஏவ ருஞ்செறிந் தெய்தின ரீண்டென்றான்	7
278	என்ற காலையின் யாரையு மிவ்விடைக் கொன்றை சூடி கொணர்கெனச் செப்பலும் நன்ற தேயென நந்தி வணங்கியே சென்று மான்முதற் றேவரை யெய்தினான்.	8
279	செம்மை போகிய சிந்தைய ரைக்கெழீஇ எம்மை யாளுடை யானரு ளெய்தினான் உம்மை யங்கு வரநுவன் றானினி வம்மி னீரென வல்லையிற் கூவினான்.	9
280	விளித்த காலை விழிவழி போதநீர் துளிக்க நின்று தொழுது கவலொரீஇக் களிக்கு நெஞ்சினர் கண்ணுத லெந்தைமுன் அளித்தி யாலென் றவனுட னேகினார்.	10
281	புடைக டந்திடு பூதர்கள் போற்றுமத் தடைக டந்து தடுப்பரும் வேனிலான் படைக டந்தவர் பாற்படு மெணணிலாக கடைக டந்துபின் அண்ணலைக் கண்டனர்.	11
282	முன்ன ரெய்தித் தொழுது முறைமுறை சென்னி தாழ விறைஞ்சினர் சேணிடைத் துன்னு மாதரந் தூண்டவந் தண்மினார் உன்னு மன்பின் உததியி னாழந்துளார்.	12
283	ஈர்க்கும் பாசத் திருவினை யின்றொடே தீர்க்கின் றாமிவ ணென்னுஞ் செருக்கினால் தூர்க்கின் றார்மலர் சோதிபொற் றாண்மிசை போர்க்கின் றார்மெய்ப் பொடிப்பெனும் போர்வையே.	13
284	நேய முந்த நெடும்பகல் நீங்கிய தாயெ திர்ந்திடு கன்றின் தகைமையாய்த் தூய வந்தனையோடு தொழுமவர் வாயின் வந்தன வந்தன போற்றினார்.	14
285	அண்ண லீசன் வடிவை யகந்தனில் எண்ணி னெல்லையி லின்பம் பயக்குமால் கண்ணி னேர்வரு காட்சிய ராயிடின் ஒண்ணு மோவவர் தஞ்செய லோதவே.	15
286	மேலை வானவர் வேந்தொடு மெம்பிரான் சீல மேய திருமுன்பு மேவினார் மாலு நான்முகத் தண்ணலும் வந்திரு பாலு மாகிப் பரவின ரென்பவே.	16
287	வேறு அம்புயா சனமுடை யண்ண லாழியான் உம்பரோ டித்திற முற்றுப் போற்றுழிச் செம்பொனேர் முடிமிசைத் திங்கள் சேர்த்திய எம்பிரா னருள்புரிந் தினைய கூறுவான்.	17
288	ஒன்றொரு குறைகளு முறாத பான்மையால் நன்றுநும் மரசியல் நடந்த வோவெனாக் குன்றவில்லுடையவோர் குழகன் செப்பலும் நின்றமால் தொழுதிவை நெறியிற் கூறுவான்.	18
289	ஆதியி லயன்படைப் பல்ல தென்னருண் மேதியன் அடுதொழி லேனை விண்ணவர் ஏதமில் செயன்முறை யாவுங் கண்ணுதல் நாதநின் னருளினால்நடந்த நன்றரோ.	19
290	கருமணி மிடறுடைக் கடவு ளின்னுநீ அருளுவ தொன்றுள ததனைக் கூறுவன் இருநில மேலவர் யாரும் நின்றனைப் பரமென வுணர்சிலர் மாயைப் பான்மையால்.	20
291	நின்றன துரிமையை நிகழ்த்தி மேன்மையா என்றனை யயன்றனை யெண்ணு வார்சிலர் அன்றியும் நின்னுடன் அநேகர் தம்மையும் ஒன்றென வேநினைந் துரைக்கின் றார்சிலர்.	21
292	காலமுங் கருமமுங் கடந்த தோர்பொருள் மூலமுண் டோவென மொழிகின் றார்சிலர் மேலுமுண் டோசில விளம்ப விஞ்சையின் பாலுறு முணர்ச்சியே பரமெண் பார்சிலர்.	22
293	ஆற்றுறு புனல்படிந் தழுக்கு நீக்கலார் சேற்றிடை வீழந்தென மறைகள் செப்பிய நீற்றொடு கண்டிகை நீக்கி வன்மையால் வீற்றொரு குறிகொடு மேவு வார்சிலர்.	23
294	காமமோ டுவகையுங் களிப்பு நல்கலால் வாமமே பொருளென மதிக்கின் றார்சிலர் தோமிலா மூவகைத் தொழிலும் வேள்வியும் ஏமமார் பொருளென இயம்பு வார்சிலர்.	24
295	உரையிசை யாதியா மொலிகள் யாவையும் பிரமம தெயெனப் பேசு வார்சிலர் அரிதுசெய் நோன்பினா லடைந்த சித்திகள் பொருள்பிறி திலையெனப் புகல்கின் றார்சிலர்.	25
296	பெருமைகொள் குலந்தொறும் பிறந்து செய்திடும் விரதமுஞ் சீலமும் வினைகண் மாற்றிட வருகலும் பிறவுமா யங்கம் விட்டுயிர் பரவுதல் வீடெனப் பகரு வார்சிலர்.	26
297	அறிந்தறிந் துயிர்தொறு மதுவ தாகியே பிறந்திறந் துணர்வெலாம் பெற்று நோன்பொடு துறந்துகொன் றிட்டன துய்த்துக் கந்தமற் றிறந்திடல் முத்தியா மென்கின் றார்சிலர்.	27
298	நன்னல மாதரை நண்ணு மின்பமே உன்னரு முத்தியென் றுட்கொள் வார்சிலர் இன்னன துறைதொறு மெய்தி யாவருந் துன்னரும் பிறவியுட் டுன்ப நீங்கலார்.	28
299	இறந்தன வரம்புல கெவரும் வேதநூல் பறந்தனர் பவநெறி மல்கி நாடொ றுஞ் சிறந்தன வவையுயிர் செய்த தொல்வினை அறிந்தரு ளையநீ யமைத்த வாயினும்.	29
300	அங்கவர் போதமுற் றாசொ ரீஇமனச் சங்கையு மகன்றுநின் சரண மேயுறப் புங்கவ சிறிதருள் புரிய வேண்டுமால் எங்கடம் பொருட்டென இறைவன் கூறுவான்.	30
301	இனிதொரு திறமதற் கிசைத்து மாருயிர் அனையவும் புரப்பவ னாத லாலவர் வினையறு நெறிமையால் வேண்டு கிற்றிநின் மனனுறு மெண்ணினை மறுத்தி மாசிலாய்.	31
302	காதலி னருளுமுன் கலையின் பன்மையிற் கோதறு மோர்கலை கொண்டு நேமிசூழ் மேதினி யதனிடை வியாதன் என்றிடு போதக முனியெனப் போந்து வைகுதி.	32
303	போந்தவ ணிருந்தபின் புகரி லாமறை ஆய்ந்திடின் வந்திடு மவற்றை நால்வகை வாய்ந்திட நல்கியே மரபி னோர்க்கெலாம் ஈந்தனை யவரகத் திருளை நீத்தியால்.	33
304	அன்னதோர் மறையினை யறிந்து மையமா உன்னிய நிலையினர் உள்ளந் தேறவும் மன்னவ ரல்லவர் மரபிற் றேரவும் இன்னமோர் மறையுள திதுவுங் கேண்மதி.	34
305	ஏற்றம தாகிய மறைக்கும் யாமுனஞ் சாற்றிய வாகமந் தனக்கு மாங்கது வீற்றுற வருவது மன்று மேன்மையால் ஆற்றவும் நமதிய லறையும் நீரதே.	35
306	என்பெய ரதற்கெனி லினிது தேர்ந்துளோர் துன்பம தகற்றிடுந் தொல்பு ராணமாம் ஒன்பதிற் றிருவகை உண்ட வற்றினை அன்புடை நந்திமுன் னறியக் கூறினேம்.	36
307	ஆதியில் நந்திபா லளித்த தொன்மைசேர் காதைகள் யாவையுங் கருணை யாலவன் கோதற வுணர்சனற் குமாரற் கீந்தனன் நீதியொ டவனிடை நிலத்திற் கேட்டியால்.	37
308	என்னலும் நன்றென இசைந்து தாழ்ந்தெழீஇ முன்னவன் விடைகொடு முளரி யான்முதல் துன்னிய வானவர் தொகையொ டெகியே தன்னுல கத்தின்மால் சார்தல் மேயினான்.	38
309	சார்தலு மயன்றனைச் சதம கத்தனை ஆர்தரு மமரரை யருளி னவ்வவா சேர்தரு புரந்தொறுஞ் செல்லற் கேவியே கார்தரு மெய்யுடைக் கடவுள் வைகினான்.	39
310	திருவொடு மருவியோன் செறிவுற் றெங்கணும் பரவுறு மியல்பெறு பகவ னாதலால் தரணயி லருளினாற் றனது சத்தியில் ஒருகலை தன்னுட னுதிக்க வுன்னியே.	40
311	பங்கயத் தயன்வழிப் பராச ரப்பெயர்த் துங்கநன் முனிபனித் தூவ லெல்லையிற் கங்கையி லியோசன கந்தி யோடுற அங்கவர் தம்மிட அவத ரித்தனன்.	41
312	மற்றவன் வதரிகா வனத்தில் வைகியே அற்றமில் வாதரா யணன்எ னும்பெயர் பெற்றன னாகியெம் பிரான்ற னாணையாற் கற்றிடா துணர்ந்தனன் கரையில் வேதமே.	42
313	மோனக முற்றிய முனிவர் மேலவன் தானுணர் மறையெனுந் தரங்க வேலையில் ஆனதோர் பொருளினை யறிஞர் பெற்றிடத் தூநெறி கொண்டநாற் றுறைசெய் தானரோ.	43
314	கரையறு வேதமாங் கடலை நான்கவாய்ப் பிரிநிலை யாக்கியே நிறுவு பெற்றியாற் புரைதவிர் முனிவரன் புகழ்வி யாதன் என் றொருபெயர் பெற்றனன் உலகம் போற்றவே.	44
315	விரவிய மறைதெரி வியாத னாமவன் குரவனே யாஞ்சனற் குமாரன் றன்னிடை இருவகை யொன்பதா யியல்பு ராணமும் மரபொடு கேட்டவை மனத்துட் கொண்டவின்.	45
316	ஏத்திடு சுருதிக ளிசைக்கு மாண்பொருள் மாத்திரைப் படாவெனா மாசில் காட்சியர் பார்த்துணர் பான்மையாற் பலவ கைப்படச் சூத்திர மானவுஞ் சொற்று வைகினான்.	46
317	மயலறு பயிலரே வைசம் பாயனர் சயிமினி சுமந்துவாந் தவத்தர் நால்வர்க்கும் வியலிருக் காதியாம் வேத நான்கையும் உயர்வுறு தவத்தினான் முறையி னோதினான்.	47
318	தோல்வரு மறைகளின் சூத்தி ரத்தையும் மேல்வரு சயிமினி முதல மேதையர் நால்வரு முணரிய நவின்று நல்கினான் ஆல்வரு கடவுளை பனைய தன்மையான்.	48
319	மெய்ம்முனி யனையரை விளித்து நீரினி இம்மறை யியல்பினோ ரெவர்க்கு மீமென அம்முறை நால்வரு மனைய வேதநூல் செம்மையொ டளித்தனர் சிறந்து ளோர்க்கெலாம்.	49
320	அன்னதோர் முனிவர னதற்குப் பின்னரே பன்னருந் தொகையினாற் பதினெண் பான்மையாய் முன்னுறு புராண நூல் முழுது முற்றிய இன்னருள் நிலைமையா லெனக்கு நல்கினான்.	50
321	வேதம துணர்தரு வியாத மாமுனி காதல னாமெனைக் கருணை செய்திவை ஓதுதி யாவரு முணர வென்றனன் ஆதலி னுலகினி லவற்றைக் கூறினேன்.	51
322	காமரு தண்டுழாய்க் கண்ண னாகிய மாமுனி யருளினால் மறைகள் யாவையுந் தோமறு புராண நூற் றொகுதி யாவையும் நேமிகொ ளுலகெலா நிலவி யுற்றவே.	52
323	நம்பனார்க் கொருபது நார ணற்குநான் கம்புயத் தவற்கிரண் டலரி யங்கியாம் உம்பர்வான் சுடர்களுக் கோரொன் றென்பரால் இம்பரி லிசைக்கும்அப் புராணத் தெல்லையே.	53
324	வேறு எதிரில் சைவமே பவிடியம் மார்க்கண்ட மிலிங்கம் மதிகொள் காந்தநல் வராகமே வாமனம் மற்சம் புதிய கூர்மமே பிரமாண்டம் இவைசிவ புராணம் பதும மேலவன் புராணமாம் பிரமமே பதுமம்.	54
325	கருது காருடம் நாரதம் விண்டுபா கவதம் அரிக தைப்பெயர் ஆக்கினே யம்மழற் கதையாம் இரவி தன்கதை பிரமகை வர்த்தமாம் இவைதாம் தெரியும் ஒன்பதிற் றிருவகைப் புராணமாந் திறனே.	55
326	இத்தி றத்தவாம் புராணங்கள் ஒன்பதிற் றிரண்டின் அத்த னுக்குள புராணமீ ரைந்தினில் அடல்வேற் கைத்த லத்தவன் காந்தத்துள் அன்னவன் கதையை மெய்த்தொ கைப்பட வுரைப்பனென் றேமுனி விளம்பும்.	56
327	வேறு பூமிசை யிருந்த புத்தேள் புரிந்திடு புதல்வர் தம்முள் கூமுறு தக்க னீன்ற இருந்தனிக் குமரி யான தீமையை யகற்ற அம்மை சிந்தைசெய் திமைய மன்னன் மாமக ளாகி நோற்று வைகினாள் வைகு நாளில்.	57
328	அவுணர்க ளோடு சூர னவனிமேற் றோன்றி நோற்றுச் சிவன்வர மளிக்கப் பெற்றுத் தேவர்யா வரையும் வென்று புவிதனி லுவரி தன்னிற் புங்கவர் புனைவன் செய்த தவலரு மகேந்தி ரத்தில் வைகினான் தானை சூழ.	58
329	அனையதோர் காலை வௌ¢ளை யடுக்கலிற் சனக னாதி முனிவரர் தமக்குத் தொல்லை மூவகைப் பதமுங் கூறி இனியதோர் ஞான போதம் இத்திற மென்று மோனத் தனிநிலை யதனைக் காட்டித் தற்பர னிருந்தா னன்றே.	59
330	வீற்றிருந் தருளு மெல்லை வெய்யசூர் முதலா வுள்ளோர் ஆற்றவுந் தீங்கு செய்தே யமரர்கள் சிலரைப் பற்றிப் போற்றிடுஞ் சிறையி லுய்ப்பப் புரந்தரன் முதலா வுள்ளோர் மாற்றருந் துயரின் மூழ்கி மறைந்தன ராகி வைகி.	60
331	சங்கரன் மோனத் தன்மை சதுர்முகற் குரைப்ப வன்னான் வெங்கணை வேளை யுய்ப்ப விழித்தவன் புரநீ றாக்கிப் பங்கயன் முதலா வுள்ளோர் பலரும்வந் திரங்கிப் போற்ற அங்குறை மோனம் நீங்கி யவர்க்கருள் செய்தா னையன்.	61
332	ஓரேழு முனிவர் தம்மை யோங்கலுக் கிறைவன் றன்பாற் பேரருண் முறையாற் றூண்டிப் பெருமணம் பேசுவித்துப் பாரறு நோன்பின் மிக்க பராபரை யன்பு தேர்ந்து காரணி கண்டத் தெந்தை கணங்களோ டிமையம் புக்கான்.	62
333	புடையக லிமையந் தன்னிற் புலனங்கள் முழுது மீண்ட வடபுவி தாழ்ந்து தென்பா லுயர்தலும் மலயந் தன்னிற் கடமுனி தன்னை யேவிக் கவுரியை மணந்து பின்னர் அடன்மத வேளை நல்கி அநங்கனே யாகச் செய்தான்.	63
334	மன்புனை கயிலை தன்னில மலைமக ளோடு மீண்டு முன்பென வமர்ந்து நாதன் முழுதுல குயிர்கட் கெல்லாம் இன்பமும் புணர்ப்பும் நல்கி யிமையவர் யாரும் வேண்டத் தன்பெரு நுதற்கட் டீயாற் சரவன பவனைத் தந்தான்.	64
335	அந்தமில் விளையாட் டுள்ள அறுமுகக் கடவு டன்னைத் தந்திடு மெல்லை னனோன் தானையந் தலைவ ராக முந்திய விறல்சேர் மொய்ம்பன் முதலிய விலக்கத் தொன்பான் நந்திதன் கணத்தி னோரை நங்கைபா லுதிப்பச் செய்தான்.	65
336	அண்ணலங் குமரப் புத்தேள் அலகிலா வாடல் செய்து மண்ணுறு கடலும் வெற்பும் வானமுந் திரிபு செய்து துண்ணெனக் குழவி யேபோற் றோன்றிட வதனை நோக்கி வின்னவர் யாருஞ் சூழ்ந்து வெஞ்சமர் புரிந்து நின்றார்.	66
337	ஆரமர் செய்து ளாரை யட்டுட னுயிரும் நல்கிப் பேருரு நிலைமை காட்டிப் பெறலருங் காட்சி நல்கி நாரதன் மகத்திற் றோன்றி நடந்ததோர் செச்சை தன்னை ஊர்திய தாகக் கொண்டே ஊர்ந்தன னொப்பி லாதான்.	67
338	மறைமுதற் குடிலை* தன்னின் மாண்பொருள் முறைக டாவி வெறிகமழ் கமலப் புத்தேள் விடைகொடான் மயங்கக் கண்டு சிறையிடை யவனை வைத்துச் செகமெலா மளித்துத் தாதை குறையிரந் திடவே விட்டுக் குறுமுனிக் கதனை யீந்தான். ( * மறைமுதற் குடிலை - வேதத்தின் முதற் பொருளாயுள்ள பிரணவம் )	68
339	ஆவதோர் காலை யீச னறுமுகப் பரனை நோக்கி ஏவரு முடிக்க வொண்ணா திருந்தசூர் முதலோர் தம்பால் மேவினை பொருது வென்று விரிஞ்சனே முதலா வுள்ள தேவர்த மின்னல் நீக்கிச் செல்லுதி குமர வென்றான்.	69
340	விராவிய விலக்கத் தொன்பான் வீரரை வெய்ய பூதர் இராயிர வெள்ளத் தோரை யிகற்படை மான்றே ரோடு பராபர னுதவித் தூண்டப் பன்னிரு புயத்த னேகித் தராதலம் புக்கு வெற்பைத் தாரக னோடு சென்றான்.	70
341	பூவினன் முதலா வுள்ள புங்கவர் வழிபட் டேத்தத் தேவர்தங் கிரியின் வைகித் தென்றிசை நடந்து தாதை மேவரு மிடங்கள் போற்றி மேதகு சேய்ஞல்** நண்ணி மூவிரு முகத்தன் முக்கண் முன்னவன் படையைப் பெற்றான். ( ** சேய்ஞல் - சேய்ஞலூர் )	71
342	பரனருள் படையைப் பெற்றுப் பராசரன் சிறார்***வந் தேத்தத் திருவருள் புரிந்து சென்று செந்திலின் மேவிச் சூரன் வரமொடு திருவுஞ் சீரும் வாசவன் குறையும் வானோர் குரவனை வினவி யன்னான் கூறவே குமரன் தேர்ந்தான். ( *** பராசரன் சிறார் - தத்தன், அனந்தன், நந்தி, சதுர்முகன், பருதிப்பாணி, தவமாலி என்ற ஆறு புதல்வர்கள். )	72
343	அறத்தினை யுன்னி யைய னாடல்சேர் மொய்ம்பன்**** றன்னை உறத்தகு மரபிற் றூண்டி யொன்னலன் கருத்தை யோர்ந்து மறத்தொடு கடலுள் வீர மகேந்திரம் அணுகி யேதன் புறத்துள தானை யோராற் சூர்கிளை பொன்றச் செற்று. 73 ( **** ஆடல் சேர் மொய்ம்பன் - வீரவாகு தேவர். ஆடல் - வீரம் )	73
344	சீயமா முகத்த னென்னுஞ் செருவலான் றனையு மட்டு மாயையுந் திருவுஞ் சீரும் வரங்களும் பிவு மாற்றி ஆயிர விருநா லண்டத் தரசனாஞ் சூரன் றன்னை ஏயெனு மளவில் வேலா லிருதுணி படுத்து நின்றான்.	74
345	துணிபடு சூர னோர்பால் சூட்டுவா ரணமா யோர்பால் பிணிமுக மாகி நிற்பப் பெருந்தகை அவற்றை யூர்தி அணிபடு துவச மாக்கி அப்பகல் செந்தில் வந்து மணிசொரி யருவி தூங்கும் வான்பரங் குன்றஞ் சேர்ந்தான்.	75
346	தெய்வத யானை யென்னுஞ் சீர்கெழு மடந்தை தன்னை அவ்விடை வதுவை யாற்றி அஙஙனஞ் சிலநாள் வைகி மெய்விய னுலகிற் சென்று விண்ணவர்க் கரச னாக்கி எவ்வமில் மகுடஞ் சூட்டி இந்திரன் றன்னை வைத்தான்.	76
347	சில்பக லங்கண் மேவிச் சேனையோ டணங்குந் தானும் மல்லலங் கயிலை யேகி மங்கைபங் குடைய வண்ணல் மேல்லடி வணங்கிக் கந்த வெற்புறை நகரி* னேகி எல்லையி லருளால் வைகித் தணிகையில் எந்தை வந்தான். ( * கந்த வெற்புறை நகர் - கந்தகிரியிலிருக்கும் குமார லோகமுமாம். )	77
348	சாரலி னோங்கு தெய்வத் தணிகைமால் வரையின்மீது வீரம துடைய வேலோன் வீற்றிருந் திடலு மங்கண் நாரதன் வந்த தாழ்ந்து நவைதவி ரெயின மாதின் சீரெழில் நலத்தைக் கூற அவள்வயிற் சிந்தை வைத்தான்.	78
349	வள்ளிமால் வரையிற் போந்து மானி**டைப் பிறந்த தெய்வக் கிள்ளையை யடைந்து போற்றிக் கேடில்பல் லுருவங் காட்டிக் கள்ளமோ டொழுகிப் பன்னாட் கவர்ந்தனன் கொணர்ந்து பின்னர்த் தெள்ளுசீர் வேடர் நல்கத் திருமணஞ் செய்து சேர்ந்தான். ( ** மான் - சிவமுனிவராகிய மான். )	79
350	செருத்தணி வரை***யில் வந்து சிலபகல் வள்ளி தன்னோ டருத்தியின் மேவிப் பின்னர் அவளடுங் கந்த வெற்பின் வரைத்தனிக் கோயில் புக்கு வானமின் பிரிவு நீக்கிக் கருத்துற இருவ ரோடுங் கலந்துவீற் றிருந்தான் கந்தன். ( *** செருத்தணி வரை - திருத்தணிமலை. )	80
351	என்றிவை யனைத்துஞ் சூதன் இயம்பலும் முனிவர் கேளாத் துன்றிய மகிழ்வாற் சென்னி துளக்கியிங் கிதனைப் போல ஒன்றொரு கதையுங் கேளேம் உரைத்தனை சுருக்கி யாங்கள் நன்றிதன் அகலங் கேட்க நனிபெருங் காதல் கொண்டேம்.	81
352	என்னவே முனிவ ரானோர் யாவரு மெடுத்துக் கூற மன்னிய வருள்சேர் சூதன் மற்றவ ரார்வம் நோக்கி அன்னவை சுருக்க மின்றி அறைந்தனன் அவ்வா றோர்ந்து தொன்னெறி வழாதி யானும் வல்லவா தொகுத்துச் சொல்வேன்.	82

ஆகத் திருவிருத்தம் - 352

பாயிரம் முற்றிற்று.